II temat: "Najważniejsze pytania"

Temat 2: „Najważniejsze pytania”

Wprowadzenie Główne:

            Każdy człowiek nosi w sobie różnego rodzaju pytania. Zwykle dzielimy je na mądre i głupie. Za takim zabiegiem kryje się powierzchowność, wygoda, brak umiejętności wysłuchania do końca, gdyż jak głosi porzekadło: „Nie ma głupich pytań, są tylko głupie odpowiedzi”.

Sekwencja pierwsza

Wprowadzenie 1:

            Pośród rozmaitych pytań, które przechodzą przez ludzką głowę są takie, które wykraczają poza ramy ziemskiego życia. Niezależnie od tego czy ktoś określa siebie jako osobę wierzącą, agnostyka, ateistę stawia sobie takie lub podobne pytania:

Co ze mną będzie po śmierci? Dlaczego cierpi tylu ludzi? Jak „wygrać” własne życie? Czy jest Ktoś lub Coś ponad człowiekiem? Czy jestem dziełem ślepego przypadku?

            Wszystkie one odnoszą się do czegoś lub Kogoś umykającego ludzkiemu oglądowi. Dotyczą Boga.

            Spróbujmy zapisać kilka takich pytań, każde na osobnej karteczce.

Aktywizacja 1

            Uczestnicy otrzymują karteczki (samoprzylepne, jeżeli później będą przyklejane na tablicy) na których zapisują po jednym pytaniu. Następnie zapisane pytania zostają ułożone na stole i losowo odczytane.

Oczekiwane zachowanie:

Uczestnicy piszą pytania typu: Czy każdy człowiek będzie zbawiony? Dlaczego jest tyle niesprawiedliwości na świecie? itp.

Pytania do refleksji:

Czy napotkałaś/eś na jakieś trudności w pisaniu swoich pytań?

Czy zauważyłaś/eś aby tego typu pytania były stawiane w programach telewizyjnych? Jeżeli tak, w jakich?

Czy tego typu pytania są stawiane podczas spotkań rodzinnych?

Na ile odpowiedzi na takie pytania są obecne w kazaniach i homiliach w kościele? - wartości podaj procentowo.

Puenta 1:

            Zauważmy, że zapisane przez nas pytania ostatecznie odnoszą się do Boga, pytają bowiem o coś co przekracza ramy doczesności. Jesteśmy teologami! Więcej, każdy człowiek jest swoistym teologiem kiedy stawia pytania o Boga i szuka na nie odpowiedzi nie wyłączając z tej grupy „zawodowych” teologów zajmujących się tymi zagadnieniami poprzez uprawianie naukowych dyscypliny teologicznych.

Sekwencja druga

Wprowadzenie 2:

            Teologia jest nauką zajmującą się naszymi pytaniami w sposób zdyscyplinowany, uporządkowany, logiczny. W swoich badaniach opiera się na Bożym Objawieniu zawartym w Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła.

            Spróbujmy przyporządkować nasze pytania do poszczególnych traktatów teologicznych.

Aktywizacja 2:

            Na stole/tablicy są rozmieszczone karty z nazwami traktatów teologicznych. Uczestnicy pod nimi umieszczają swoje pytania zgodnie z dziedziną, której dotyczą.

1. O Bogu Stworzycielu
2. O Chrystusie
3. O Duchu Świętym
4. O Kościele
5. O Człowieku
6. O rzeczach ostatecznych
7. O moralności chrześcijańskiej

Oczekiwane zachowanie:

Uczestnicy układają bądź przyklejają pytania pod tabliczką z określoną dziedziną teologii: np.: „Czy jest czyściec?” - O rzeczach ostatecznych, „kto może udzielić chrztu?” - O Kościele itd.

Pytania do refleksji:

Które z pytań nie napisanych przez ciebie wzbudza twoje zainteresowanie tak, że chcesz poznać na nie odpowiedź?

Zauważ z której dziedziny pytań jest najwięcej. Jak myślisz, dlaczego?

Puenta 2:

Wydaje się, że w naszym XXI wieku słowa: wiara, religia i tematy z nimi związane tchną nudą, są nikomu i do niczego niepotrzebne. Tymczasem nasze pytania ukazują, iż każdy wiek musi znaleźć na nie swoją odpowiedź. Ucieczka od nich może doprowadzić do wyjałowienia i zaniku kultury, do unicestwienia człowieczeństwa.

Sekwencja trzecia

Wprowadzenie 3:

            Pośród różnych pytań, które Jezus zadaje apostołom jest również i takie: „A wy za kogo mnie uważacie?” To pytanie wydaje się być szczególnie aktualne również w naszych czasach. Spróbujmy zadać je poszczególnym księgom Nowego Testamentu. Jakiego Jezusa te Księgi nam ukazują?

Aktywizacja 3:

            Uczestnicy zapoznają się z krótkimi streszczeniami poszczególnych ksiąg rozłożonymi na stole po czym odczytują je na głos.

Prowadzący wypisuje na tablicy określenia: król, sługa, Drugi Adam, Syn Boży, pocieszyciel wierzących, niosący pokój, dający radość, przebaczający, Arcykapłan, chroniący przed upadkiem, zwycięzca.

            Następnie chętne osoby tworzą pomnik Jezusa z wykorzystaniem odpowiednich  rekwizytów:

Jezus – KRÓL: korona, berło, płaszcz królewski (1 os.)

Jezus – SŁUGA: miednica, prześcieradło (2 os.: umywanie nóg)

Jezus - „DRUGI ADAM”: jabłko, krzyż (bez pasyjki!)

Jezus – SYN BOŻY: biała alba (2 os.: gest adoracji)

Jezus – POCIESZYCIEL WIERZĄCYCH: chusteczki do nosa (2 os.: pocieszenie, otarcie łez)

Jezus – DAJĄCY RADOŚĆ: tekturowe słoneczka – uśmieszki

Jezus – PRZEBACZAJĄCY: (2 os.: gest przyjęcia syna marnotrawnego przez ojca)

Jezus – ARCYKAPŁAN: rogata czapka arcykapłana, gest wzniesionych do góry rąk

Jezus – NIOSĄCY POKÓJ: gałązki oliwne (1 os.: rozdaje gałązki – symbol pokoju)

Jezus – CHRONIĄCY PRZED UPADKIEM: (2 os.: podtrzymanie upadającego)

Jezus – ZWYCIĘZCA: duży złoty medal, puchar.

            Należy zwrócić uwagę na to, iż pomnik charakteryzuje się przybraniem pewnej pozy i zastygnięciu w bezruchu w odróżnieniu od gry pantomimicznej w której dopuszczalny jest ruch. Nie jest konieczne przestawienie wszystkich pomników.

Oczekiwane zachowanie:

Chętni uczestnicy przybierają kolejno odpowiednią pozę z pomocą rekwizytów wyrażając określenia osoby Jezusa. Pozostali uczestnicy oglądają kolejne pomniki. Mogą przy tym komentować poszczególne pomniki.

Pytania do refleksji:

Które z przedstawień Jezusa jest mi szczególnie bliskie?

Z którym przedstawieniem Jezusa trudno mi się zgodzić? Dlaczego?

O jakim Jezusie chciałbym/chciałabym opowiedzieć moim: dorosłym dzieciom, wnukom, współmałżonkowi, prezenterowi telewizyjnemu?

Puenta 3:

            W jednej z ballad religijnych znajdują się takie oto słowa:

„Mój Bóg jak drżący słowik w garści,

a nie ogarną Go wszechświaty.

Oddechem gasi gwiazdozbiory,

a drży pod tchnieniem mym jak kwiaty.

Mój Bóg wykuwa słowem wieki,

a chwila rani go jak mieczem.

Mój Bóg straszliwy i daleki,

a bliski jak płaczące dziecię”.

/„Mój Bóg” sł. W. Bąk, muz. L. Trześniewski/

            Myślę, że powyższe strofy doskonale podsumowują nasze chrystologiczne poszukiwania.

Puenta końcowa:

Kaznodzieja domu papieskiego Giafranco Ravasi w jednym ze swoich wywiadów wyraził ogromną radość z tego, że prowadząca zadała mu pytanie nie o kolejny skandal związany z duchownymi, nie o potrzebę nowych porządków na Watykanie i w kościele katolickim lecz zapytała go o Jezusa. Jakże często to najważniejsze pytanie ginie pod stosem pytań powierzchownych i błahych. A właśnie od odpowiedzi na to pytanie zależy cała reszta.

Zadanie domowe:

            W klimacie modlitwy sformułuj na piśmie krótką (tzn. na 1 stronę A4) wypowiedź na temat: „Mój Jezus” ukazującą twój osobisty obraz osoby Jezusa.

Załączniki:

1. JezusPisma.pdf