SERCEM
POKORNYM I SKRUSZONYM TY, BOŻE, NIE GARDZISZ.
Tytuł tego tematu na miesiąc styczeń jest zaczerpnięty z księgi
Psalmów (Ps 51, 19); jest to fragment jednego z najbardziej znanych psalmów
pokutnych: Zmiłuj się nade mną Boże w
łaskawości swojej… Przypisywany jest, jak większość psalmów, królowi
Dawidowi, który napisał go po bardzo ciężkim grzechu cudzołóstwa, który na
domiar złego poskutkował jeszcze grzechem zabójstwa.
Otóż król Dawid, widząc piękną kobietę, o imieniu Batszeba,
kąpiącą się nieopodal jego pałacu, zapałał pożądaniem i popełnił z nią grzech
cudzołóstwa. A ponieważ była ona zamężna, uknuł spisek przeciw jej mężowi Uriaszowi,
aby podstępnie go zabićw czasie jednej z bitew. Ten postępek nie spodobał się
Bogu, stąd posłał do niego proroka Natana. Prorok w formie przypowieści
wypomniał mu ten straszny grzech i choć Dawid od razu żałował, to jednak Bóg
zesłał na niego karę, dotykając śmiercią syna, którego urodziła mu Batszeba. Wtedy,
według tradycji, Dawid napisał Psalm 51, jako modlitwę przebłagalną i pokutną.
Pomimo tego brzemiennego w skutkach i o opłakanych konsekwencjach zła,
jakie pociągnął za sobą grzech Dawida, trzeba
oddać winowajcy jego pokorne przyznanie się do winy i to już na samym początku.
Kiedy bowiem przyszedł do niego prorok Natan, wypominając mu ten grzech, Dawid
od razu przyznał się i wyraził swój żal przed Bogiem. Na uwagę zasługuje to, że
król Dawid nie wypiera się tego grzechu, nie usprawiedliwia się przed Bogiem i
prorokiem,że to nie tak, że to nic złego, że on jako król tak może, że został
niewłaściwie osądzony, itp. Nie tłumaczy się ze swojego grzechu, nie umniejsza
jego skutków i konsekwencji, nie usprawiedliwia się chwilą słabości i
namiętności. Po prostu od razu przyznaje się do winy i prosi Boga o zmiłowanie.
Prorok Natan od razu mu też oznajmia, że Bóg przebacza mu grzech, nie
pozostanie on jednak bez konsekwencji.
Niewątpliwie ta pokutna postawa i słowa króla Dawida, w których
wyraźnie widać jego pokorę, mogą być dla nas pewnym przykładem. Przede wszystkim
mamy być gotowi, aby przyznać się do swojej winy, do popełnionego grzechu, a to
właśnie wymaga takiej pokory, która jest