środa, 31 marca 2021

Animator 28

 

                                Nasz                                                                                                    Animator

                                                       

                    Wspólnota Krwi Chrystusa

                    Podregion Swarzewski

                     Dom Misyjny Świętego Józefa, Swarzewo

                     ul. ks. Pronobisa 6a, 84–100 Puck                                                                                                                                                                                                                                                                                 http://dommisyjnyswarzewo.blogspot.                                                                 tel. (58) 674 14 29

                             Marzec 2021  Nr. 28

 

Błogosławiona Krew Jezusowa.

Drodzy Animatorzy, Członkowie i Sympatycy WKC!

W dniach 12-14 marca 2021 r. odbyło się pierwsze w tym roku kalendarzowym Skupienie Animatorów WKC w Domu Misyjnym w Swarzewie. Pomimo trudnej sytuacji pandemicznej w spotkaniu wzięło udział 36 osób wraz z moderatorem krajowym WKC, ks. Bogdanem Witkowskim, CPPS i siostrą Teresą Świderską z Warszawy. Okoliczności zewnętrzne na szczęście nie przeszkodziły nam przeżywać Skupienia w radosnej, wspólnotowej atmosferze, czego wyrazem było podzielenie się większości uczestników osobistymi wrażeniami i doświadczeniami płynącymi ze wspólnie przeżytymi chwilami. Kulminacyjnym momentem tych dni było niedzielne wstąpienie do WKC czterech nowych członków, którzy – poprzez przeczytany „List do Pana Jezusa” – wyrazili pragnienie jeszcze głębszego służenia Jezusowi, który nas Krwią swoją odkupił.

Tematem Skupienia – przedstawionym przez ks. Bogdana –, było: „Uświęcanie się we wspólnocie, kiedy krwawią żywe rany bolesnych zranień”. Natomiast słowa z Ewangelii św. Marka: Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego (Mk 12,33), towarzyszyły nam jako Słowo życia.

Na wstępie w ramach homilii, powiedziałem słowa, które mogą dla Was wszystkich stanowić życzenia na czas Świąt Wielkanocnych.

Kochani Członkowie i Sympatycy WKC. Kochani Animatorzy!

Serdecznie witam Was, na kolejnym skupieniu. Teraz wypadło nam spotkać się nieco po połowie Wielkiego Postu. Mamy już za sobą pewne doświadczenia związane z pracą nad sobą, w dążeniu do świętości życia, jak również w pomocy innym na tej drodze. Zbliżają się święta Zmartwychwstania Pańskiego. Trwają przygotowania także w tych zewnętrznych formach świętowania. Miejmy nadzieję, że będzie też okazja do odwiedzin, spotkań rodzinnych, a jeśli warunki pandemii nam to uniemożliwią, to choć telefonicznie nawiążemy z sobą łączność i powspominamy tych, którzy odeszli, bo przecież oni żyją, choć ich na razie nie widzimy, nie słyszymy. Czasem może tylko przypominają się we śnie, ale nie o tym teraz chciałem mówić.

Dziękuję Wam, że w tym czasie przygotowań i restrykcji spowodowanych koronawirusem, znaleźliście czas i odwagę, aby spotkać się tutaj razem i w chwili ciszy, w kaplicy lub kościele zatrzymać się, by jeszcze głębiej spojrzeć we własne serce i razem z Jezusem, je przemieniać na jeszcze bardziej czyste, lepsze, aby najpierw w nim wprowadzać pokój, aby potem ten pokój wprowadzać wszędzie tam, gdzie się znajdziemy. By żyć siódmym błogosławieństwem.

Kochani!

Dzisiejsza Ewangelia szczególną uwagę zwraca na Miłość, a konkretnie na DWA PRZYKAZANIA MIŁOŚCI BOGA I BLIŹNIEGO.

Boga miłować mamy całkowicie, całym sobą, całym swym istnieniem, a bliźniego swego jak siebie samego.

Na początku pewne pojęcia wymagają choćby krótkiego omówienia, tak, aby były jasne dla wszystkich. Najpierw wymaga sprecyzowanie znaczenia samego słowa MIŁOŚĆ.

Dawniej mówiono, że miłość to pragnienie dobra dla drugiej osoby. Tylko znów to pojęcie nie jest jednoznaczne. Bo jedyne uniwersalne dobro dla nas wszystkich, to nasze zbawienie. Z resztą może być różnie. Przez wieki wymyślano wiele definicji miłości. Na początku chrześcijaństwa, św. Paweł napisał piękny Hymn o miłości, w którym co prawda nie podaje definicji miłości, ale tylko mówi o różnych pozytywnych rzeczach dodając, a miłości bym nie miał, to nic by to nie dało. Paweł mówi też jaka jest miłość: Łaskawa, cierpliwa, nie unosi się pychą, nie szuka swego, nie pamięta złego, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieje, wpółweseli się z prawdą. Jezus zaś dodaje, że my chrześcijanie, mamy miłować także naszych nieprzyjaciół, a to zapewne nie jest łatwe.

Naszą miłość do każdego człowieka możemy wyrazić zawsze w modlitwie, prosząc Pana Boga o przebaczenie, o nawrócenie, o dar pojednania, o zbawienie także dla naszych wrogów. Mamy też obowiązek pomagać tym, którzy są w potrzebie; nawet wrogom. Jezus powiedział kiedyś dokładnie tak: Jeśli nieprzyjaciel twój cierpi głód – nakarm go.

Mamy kochać wszystkich, bo i Bóg kocha wszystkich. On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.

Najnowsze określenie miłości, często powtarzane przez św. papieża Jana Pawła II, to: Miłość, jako bezinteresowny dar z siebie dla drugiej osoby. Miłość musi dojrzeć, aby spadły najpierw „różowe okulary” i można było zobaczyć osobę ukochaną taką jaką jest w rzeczywistości i dla niej pragnąc dobra. Co więcej, chcieć oddać siebie w darze tej osobie, na zawsze. Natomiast miłowanie Boga ma obejmować wszystkie aspekty natury ludzkiej: serce, duszę i siły.

NAJBLIŻSZE TERMINY

 

17.04.2021 Spotkanie diecezjalne WKC w parafii pw. Ducha Świętego – Gdynia-Obłuże. Msza św. – godz. 11.00. Po mszy św. – Adoracja (diec. gdańska)

28–30.04.2021 – Rekolekcje dla animatorów diecezjalnych w Domu pw. św. Kaspra – Częstochowa

01–03.05.2021 – Zebranie Krajowe WKC w Domu pw. św. Kaspra – Częstochowa

15.05.2021 Spotkanie diecezjalne WKC w parafii pw. Macierzyństwa NMP – Jodłowno. Msza św. – godz. 13.00. Po mszy św. – Adoracja (diec. gdańska)

23.05.2021 – Odpust Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi w Sanktuarium Krwi Chrystusa – Częstochowa

28–30.05.2021 – Skupienie Animatorów WKC – Swarzewo


Kochani Moi Animatorzy, Członkowie i Sympatycy WKC!

 

Z okazji Świąt Wielkiej Nocy

życzę Wam wielu łask Bożych i błogosławieństwa od Jezusa Zmartwychwstałego,

 mocy Ducha Świętego i opieki Matki Bożej. Niech Chrystus Pan Was umacnia, 

abyście świadczyli o Nim w codziennym życiu.

Z serca Was wszystkich błogosławię mocą Chrystusowego

Kapłaństwa: W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

 

                                   Wasz

                                         ks. Andrzej Szymański, CPPS

wtorek, 30 marca 2021

Wielki Post

 

Szósty  tydzień
WIELKI TYDZIEŃ  2021r.

Tematem tego  tygodnia  jest  nawrócenie

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15

 „Nawracajcie się” — co to znaczy? Najpierw należy zauważyć,  że wezwanie to nie jest skierowane jedynie do wielkich grzeszników, ateistów, ale także do każdego z nas.

 Każdy z nas może coś zmienić na lepsze.
Jednym z pierwszych elementów owej wewnętrznej przemiany jest zobaczenie swojego grzechu.  Bez takiego przyznania nie ma prawdziwego nawrócenia.

środa, 24 marca 2021

 

Piaty  tydzień Wielkiego  Postu  2021r.
Tematem tego  tygodnia  jest  jałmużna

W chrześcijaństwie jałmużna należy do uczynków miłosierdzia i zalecana jest szczególnie w takim okresie jak Wielki Post.

Jałmużna nie tylko wyprasza Boże błogosławieństwo, ale także leczy rany grzechu oraz chroni przed nimi.

Dawanie i oddanie się nie zależy od ilości posiadanych rzeczy, lecz od żywionej w duszy miłości do Boga. Nasze pokorne oddanie się – samo w sobie może znikome, jak oliwa wdowy z Sarepty lub grosz ubogiej wdowy – staje się miłe w oczach Boga dzięki zjednoczeniu z ofiarą Jezusa”. - Jan Paweł II:

Głównym motywem dawania jałmużny powinna być miłość Boga       i bliźniego w duchu słów samego Chrystusa: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40).

Św. Augustyn pisze: „Czyńcie jałmużnę, aby wasze modlitwy były wysłuchane przez Boga i aby wam pomógł poprawić wasze życie”.

Wartość jałmużny jest jeszcze większa, jeśli dawana jest nie z tego,  co zbywa, lecz z tego, co niezbędne, oraz jeśli świadczona jest chętnie, gdyż „radosnego dawcę miłuje Bóg” (2 Kor 6, 10).

Post nie ma sensu jeśli nie łączy się z modlitwą  i  jałmużną. Otóż:  Post  bez  modlitwy, to  dieta.  Modlitwa  bez  postu  i  jałmużny,  to  psychologia. A  jałmużna  bez  tamtych  dwu,  to  działalność  charytatywna, a  nie  miłosierdzie”  - Źródło: http://globalne-archiwum.pl/bog-zyje-nie-umar…

Opracowała  Teresa  Świderska

niedziela, 14 marca 2021

POST

 

Czwarty  Tydzień  Wielkiego Postu  2021r

Tematem tego  tygodnia  jest  POST

Post to otwarcie na Boga i drugiego człowieka.

Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy…
Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz,
ale Ojcu twemu,  który jest   w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.”  
     

– ( Mt 6, 16 – 18 )

Nade wszystko skutkiem dobrego postu ma być „pogoda ducha i umysłu”. Jeśli jej brakuje, to prawdopodobnie człowiek rozminął się z właściwą miarą lub kieruje się niewłaściwymi intencjami.

 Zastanów się poważnie i spokojnie nad tym co robisz i nad motywacją swojego postu.

środa, 10 marca 2021

Zapraszamy na skupienie animatorów WKC

 

SKUPIENIE ANIMATORÓW PARAFIALNYCH I DIECEZJALNYCH WKC I WSZYSTKICH CHĘTNYCH

12.03-14.03.2021 – Dom Misyjny św. Józefa – Swarzewo

                                       

SŁOWO ŻYCIA:

Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego(Mk 12, 33)

 

TEMAT:

UŚWIĘCANIE SIĘ WE WSPÓLNOCIE, KIEDY KRWAWIĄ ŻYWE RANY BOLESNYCH ZRANIEŃ

 

PLAN DNIA

 

Piątek – 12.03

16.30 – Okazja do rozmów, sprawy organizacyjne

18.00 – Kolacja

18.45 – Droga Krzyżowa

19.15 – Msza święta

20.30 – Konferencja wstępna – Dzielenie się doświadczeniami w pracy w grupach

 

Sobota – 13.03

  8.00 – Jutrznia. Wystawienie Najświętszego Sakramentu – krótka adoracja

  8.35 – Śniadanie

10.00 – KonferencjaUświęcanie się we wspólnocie, kiedy krwawią rany żywe rany bolesnych zranień

11.00 – Rozważanie Pisma Świętego Łk18,9-14

12.00 – Msza święta– podczas mszy św. będzie udzielany sakrament chorych

13.00 – Obiad

Po obiedzie – czas wolny, rozmowy duchowe, duchowe spacery

15.00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia

15.15 – Nowenna do św. Józefa (4 dzień) i Litania do św. Józefa

15.45 – Spotkanie Rekreacyjne

16.30 – Godzina pytań

17.15 – Spotkanie animatorów diecezjalnych i parafialnych

18.00 – Kolacja

19.15 – Wymiana doświadczeń

20.00 – Adoracja Najświętszego Sakramentu z modlitwą o uzdrowienie duszy i ciała

21.30 – Zakończenie Adoracji Najświętszego Sakramentu. Możliwość spowiedzi

 

Niedziela – 14.03

7.45 – Gorzkie Żale

  8.00 – Msza święta – podczas mszy św. przyjęcie do WKC nowych członków

  9.00 – Śniadanie

10.15 – Dzielenie się doświadczeniami i składanie świadectwa

W sobotę do południa – milczenie.

poniedziałek, 1 marca 2021

Temat na marzec 2021 r.

 

Uświęcanie się we Wspólnocie, kiedy krwawią żywe rany bolesnych zranień.

Rozpoczynając omówienie powyższego tematu chciałbym zacząć od zaproszenia do modlitwy, wołania o potrzebne dary Ducha Świętego, bez których trudno jest mówić o świętości, wspólnocie i ranach:

„Duchu Święty, Ty nas uświęcasz, wspomagając w pracy nad sobą, Ty nas pocieszasz, wspierając, gdy jesteśmy słabi i bezradni. Prosimy Cię o Twoje dary.

Prosimy Cię o dar mądrości, abyśmy poznali i umiłowali Prawdę wiekuistą, którą jesteś Ty, Boże nasz.

Amen

 

Zagadnieniem nad którym chcemy się pochylić, który rozważamy jest niełatwy, wręcz trudny i kryje w sobie ogromne bogactwo treści.

Wspólnota, świętość, cierpienie, to składniki tworzące pewien zarys w których będziemy się poruszać.

Wspólnota - słowo dobrze znane, często wypowiadanie i bardzo ważne dla wielu ludzi. Czym jest? Wiele jest definicji, niosących odpowiedź na to pytanie. Dla nas, ludzi zgromadzonych wokół duchowości Krwi Chrystusa jest to gromadzenie się wokół Tajemnicy Paschalnej Jezusa Chrystusa, czyli Jego męki, śmierci i chwalebnego zmartwychwstania.

Krew Chrystusa stanowi fundament w którym odkrywamy nieskończoną Miłość Boga do człowieka. Żyjąc duchowością we Wspólnocie Krwi Chrystusa uczymy cię dostrzegać krzyk, lub wołanie Krwi Chrystusa w miejscach gdzie cierpi człowiek w sposób duchowy lub fizyczny przez grzech i zranienia.

Tym co pozwala odkrywać piękno Wspólnoty jest Słowo Boże, które słuchamy, rozważamy i nim się dzielimy. Wiele wspólnot koncentruje się na pobożności, różnych modlitwach, nabożeństwach, tym co charakteryzuje Wspólnotę krwi Chrystusa to duchowość Krwi Chrystusa, czyli coś głębszego, większego niż sama tylko pobożność. Duchowość prowadzi do spotkania z osobą, Bogiem pełnym miłosierdzia, który okazuje miłość każdemu człowiekowi, szczególnie dotkniętemu cierpieniem. Przelewając własną krew, zaprasza nas do bycia otwartym by w pierwszej kolejności przyjąć dar Bożej miłości a później nim żyć tzn. dzielić się z innymi. Chiara Lubich założycielka ruchu „Dzieło Maryi” pisze w książce pt. „Tylko jedno”: „Dzieci Boga to dzieci miłości… Jedynie miłość w duszy, jedynie Bóg w duszy może rozwinąć jej piękno…. Dusza która kocha jest w świecie małym słońcem promieniującym Bogiem”.

Świętość- kolejne zagadnienie wynikające z poruszanego tematu. Czym jest, czy jest możliwa dla współczesnego człowieka, jak zostać świętym?

Te i wiele innych pytań rodzi się gdy zaczniemy rozważać tematykę świętości. Święty to znaczy oddzielony od profanum, od powszedniego świata. Rozumiana jest również jako czystość, nieskazitelność. Dla wielu wiąże się z przyjęciem i wypełnianiem pewnych zasad wynikających np. z Dekalogu. Najczęściej mówiąc o świętości myślimy o Panu Bogu i bardzo dobrze, bo Bóg jest źródłem świętości. Każdy z nas w chwili chrztu świętego został poświęcony Bogu, przez co jest powołany do życia w świętości. Osiągnięcie świętości dla wielu z nas graniczy z cudem. Zarezerwowana jest dla mnichów i zakonnic. Tymczasem Kościół wynosząc do chwały ołtarzy zwykłych świeckich pokazuje że bycie świętym jest możliwe w każdym stanie. Fundamentem świętości jest życie w Bogu. To oznacza życie w miłości. Uczymy się całe życie przyjmowania miłości Boga która prowadzi do przemiany, nawrócenia, zmiany serca. Trzeba pamiętać w dążeniu do świętości, że Chrystus przyszedł do grzeszników, słabych, tych którzy się źle mają, a nie do zdrowych silnych i dobrze się mających, polegających tylko i wyłącznie na własnych siłach.

Cierpienie – to słowo wywołuje wiele emocji. Nikt z nas nie otwiera się na to doświadczenie w sposób radosny, oczekiwany, chciany. Najczęściej doświadczenie to przychodzi nieoczekiwanie, niezapowiedzianie i niechcianie. Cierpienie może dotykać ciała i ducha. W wielu hospicjach, domach pomocy, szpitalach, domach można spotkać ludzi dotkniętych cierpieniem, przykutych do łóżka czy inwalidzkiego wózka. Oprócz niemocy fizycznej osoby te doświadczają również niejednokrotnie cierpienia duszy. Najczęstszym źródłem takiego cierpienia jest samotność, świadomość że jest się zupełnie niepotrzebnym, zbędnym balastem. Chrześcijańskie rozumienie cierpienia nie zatrzymuje się tylko na powierzchownym znaczeniu tego doświadczenia, przez cierpienie samego Boga dostrzega w nim sens i ogromną wartość. W Piśmie Świętym możemy odnaleźć wiele fragmentów mówiących o różnym rodzaju cierpienia: poczucie niebezpieczeństwa śmierci, doświadczenie śmierci kogoś bliskiego, bezdzietność, tęsknota za własną ojczyzną, wyszydzenie, odrzucenie, pozbawienie praw itp. Święty Jan Paweł II w liście apostolskim Salvifici Doloris o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia naucza, że cierpienie jest wpisane w tajemnicę jaką jest człowiek. Tę tajemnicę człowieka możemy zrozumieć, jak naucza Sobór Watykański II, tylko w Chrystusie.

Podsumowując: my jako Wspólnota Krwi Chrystusa jesteśmy powołani, by w swoim człowieczeństwie naznaczonym różnorodnym doświadczeniem cierpienia, adorować Misterium Paschalne tzn. mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, by odnaleźć tam samych siebie i dążyć do świętości. Bóg daje nam piękne narzędzie w postaci duchowości Krwi Chrystusa, która uwrażliwia na drugiego człowieka, pozwalając w nim dostrzec brata i siostrę, za których Chrystus również przelał własną Krew.

Często naprawdę nie trzeba robić rzeczy wielkich, wystarczy, uśmiech, potrzymanie za rękę, wspólna modlitwa, obecność. Podarowanie poczucia miłości, akceptacji, sensu.

Świadectwo

Pięknym doświadczeniem wspólnoty było spotkanie z rodziną niedawno

zmarłego naszego brata Arka. Jego śmierć stała się powodem bólu Jego

rodziców, rodzeństwa. Odszedł zbyt wcześnie, nie w porę. Dwadzieścia

parę lat życia, które dał mu Pan, a szczególnie ostatnie lata były wielkim

świadectwem życia Ewangelią. W swojej cichości, prostocie, subtelnym

uśmiechu, mężnym znoszeniu choroby nowotworowej pokazywał

co znaczy wierzyć Opatrzności Bożej. Jako Wspólnota Krwi Chrystusa

towarzyszyliśmy Arkowi naszą modlitwą, dobrym słowem, pomocną

dłonią, po śmierci postanowiliśmy dalej otaczać modlitwą Arka ale

również towarzyszyć jako bracia i siostry całej jego rodzinie, szczególnie

rodzicom w przeżywaniu żałoby. Niestety nie mogłem być na pogrzebie

Arka, bardzo chciałem przytulić jego rodziców i zapewnić o modlitwie.

Postanowiliśmy Wspólnotowo zorganizować spotkanie. Rodzice bardzo

to przeżywali, przygotowali się jak na przyjazd kogoś bardzo ważnego,

widać, że było to dla nich bardzo ważne. Na długo pozostaną mi w sercu

słowa mamy Arka: "straciłam syna ale jako wspólnota daliście mi i ciągle

dajecie poczucie, że nie jestem sama".

Cierpienia nie da się usunąć z otaczającego nas świata, ale można sprawić że stanie się ono narzędziem jego uświęcenia.

Nikt z nas nie jest zbyt stary, chory, zapracowany by kochać.

Ks. Krzysztof Surowaniec CPPS