poniedziałek, 3 grudnia 2018

Nocne czuwanie WKC

WSPÓLNOTA KRWI CHRYSTUSA


  Nocne czuwanie 
WKC na Jasnej Górze
  8/9 grudnia 2018 r.

   
 Temat: Maryja  Oblubienicą  Ducha Świętego
Od  19.30 – do 20,20 -  spotkanie  podregionów -  próba  generalna     programu ( w  poszczególnych  podregionach ).
do 20,30  -  wszyscy  w  Kaplicy, a ci  którzy  wchodzą  do
                prezbiterium na  Apel  zbierają  się przed  zakrystią.



21. 00 -  >>Apel  Jasnogórski<<prowadzi ks.  Bogusław  Witkowski 
w wyżej zaznaczonym linku nagranie Apelu
    

21.30 – 21.45 – powitanie -  Rada  Krajowa +  krótka  modlitwa  do Ducha Świętego.      
21.45 – 22.15 – Konferencja -  ks. Damian ,CPPS. 

22.15 – 23.05 – program Podregion  zamojski – temat: 
Maryja  Oblubienicą  Ducha  Świętego w  czasie  zwiastowania.
             Różaniec – cz. Radosna,   tajemnica  1,     +   świadectwo
23.05 – 23.55 - program Podregion  częstochowski – temat: 
Maryja  Oblubienicą  Ducha  Świętego w  czasie  publicznej  działalności    Pana  Jezusa.
                Różaniec – cz. Światła ,   tajemnica  2,    +  świadectwo
24.00 – 1.30 – Eucharystia  
  – przewodniczy ks. WojciechCzernatowicz - prowincjał CPPS,

Homilia  Ks. diakon stały  prof.  – Waldemar  Rozynkowski

- Poświęcenie opłatków i zawierzenie WKC Maryi Pani Jasnogórskiej


1.30 – 2.15- program Podregion  swarzewski – temat:

Maryja  Oblubienicą   Ducha  Świętego w  czasie  Drogi  Krzyżowej i  pod  Krzyżem.
Różaniec – cz. Bolesna,   tajemnica  4 lub 5,+ świadectwo
PIESNI:
1) POMÓDL SIĘ MIRIAM

Ref.   Pomódl się Miriam, aby Twój syn żył we mnie.   DG
Pomódl się, by Jezus we mnie żył.    D G
Gdzie Ty jesteś, zstępuje Duch Święty.     e A
Gdzie Ty jesteś,  Niebo staje się.    e A

1.      Miriam Tyś bramą do Nieba.   DG
Moim Niebem jest Twój Syn.    DG
Weź mnie, weź mnie do swego łona.   e A
Bym Bóstwem Jezusa zajaśniał jak Ty.   D A D

2.      Gdybym umarł, Jezus żyłby we mnie.  D G
Gdybym umarł, odpocząłbym.   DG
Przyśpiesz, przyśpiesz moją śmierć.  A G
Pragnę umrzeć, aby żyć.  D A D


2)  POWIERZ  się  MATCE

1.      Jeśli masz chwile smutne w swym życiu, e D
Powierz się Matce. H e
Kiedy rozpacz rozdziera Twe serce, e D
Ofiaruj się Jej. H e (D)

Ref.   Matce, która pod Krzyżem stała. e
           Matce, która się z Synem żegnała, a
                                                         Która uczyć Cię będzie pokory,
                                                         cierpienie znieść Ci pomoże.

2. Kiedy ruszasz w daleką wędrówkę, 
powierz się Matce. 
Gdy na szlaku zaskoczy cię burza, 
ofiaruj się Jej.

Ref.   Matce, która pod Krzyżem stała. e
            Matce, która się z Synem żegnała.  a
   Która uczyć Cię będzie pokory,cierpienie znieść Ci pomoże.

3.      Jeśli zgubisz swą drogę do Boga,
powierz się Matce.
Gdy w twym sercu znów gości trwoga,
ofiaruj się Jej.

Ref.   Matce, która pod Krzyżem stała. e
           Matce, która się z Synem żegnała,  a
 Która uczyć Cię będzie pokory,
cierpienie znieść Ci pomoże.

Zawierzenie Wspólnoty Krwi Chrystusa Matce Bożej

Maryjo, nasza ukochana Matko!   Stajemy Twojej obecności, z sercami przepełnionymi wdzięcznością za Twoją nad nami opiekę. Ty, jako najlepsza Matka uczysz nas jak być oddanym Bogu, słuchać i wypełniać Jego Słowo.  Pragniemy razem z Tobą być uczniami Twojego Syna
Królowo nasza i Pani! Dzisiaj pragniemy przez Ciebie poświęcić się na nowo Bogu. Pragniemy złożyć Ci w darze nasze serca, a wraz z nimi szczere chęci i pragnienie służenia Twojemu Synowi w innych ludziach. Nasze życie osobiste i wspólnotowe, nasze działanie indywidualne i grupowe niech będą wyrazem naszej miłości do Boga i do Ciebie Maryjo!
Maryjo, Wspomożycielko nasza! Wyproś nam u Boga zapał apostolski, abyśmy darów Bożych nigdy nie zatrzymywali tylko dla siebie, lecz umieli się nimi dzielić z innymi. Jest tak wielu spragnionych i potrzebujących wokół nas. Jest tak wiele do zrobienia, aby Jezus zakrólował w naszym życiu i w tym świecie. Wierzymy wraz z całym Kościołem Świętym, że Krew Twojego Syna Maryjo jest mocniejsza niż wszelkie zło! Otwórz nasze oczy i uszy, uwrażliwiaj serca na „wołanie krwi”, oczyszczaj nasze intencje, odświeżaj nasze myślenie o głoszeniu Ewangelii. Uzdolnij nas do modlitwy uwielbienia za wielkie dzieła Boga w naszym życiu i w świecie, abyśmy tak, jak Ty, patrząc na cuda codzienności, dokonujące się wokół nas, śpiewali za Tobą: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój, w Bogu, Zbawcy moim”. 
Prosimy Cię: Wstawiaj się za nami, Panno Maryjo!

Wszyscy: - Wstawiaj się za nami, Panno Maryjo!
Królowo Polski – módl się za nami
Matko i Królowo Przenajdroższej Krwi- módl się za nami


Propozycja Hymnu: „Maryjo Dziewico”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------

2.15 – 3.00- program młodzieży – temat: 

Maryja  Oblubienicą  Ducha Świętego w  czasie Wieczernika.


3.00 – 3.45- program Podregion  Ożarowski– temat: 
Maryja  obecna w życiu  i   misji Kościoła.
-------------------------------------------------------------------------

3.45 – 3.55 – zakończenie  czuwania i  rozesłanie – w tym: życzenia  świąteczne,  podziękowanie  za  przygotowanie  i  prezentację programów  przez  podregiony,  błogosławieństwo, prośba  o  godne  wychodzenie   z  Kaplicy. 




Foto: Adam Etmański - Dziękujemy!!!

sobota, 1 grudnia 2018

TEMAT GRUDNIOWY

3.4. OWOCE DUCHA ŚWIĘTEGO - grudzień
Owoce Ducha – tekstgrecki i polski:
22 ὁ δὲ καρπὸς  
22 Owocem zaś  
τοῦ πνεύματός ἐστιν  
Ducha jest:  
ἀγάπη χαρὰεἰρήνη  
miłość, radość, pokój,  
μακροθυμία χρηστότης  
cierpliwość, uprzejmość,  
ἀγαθωσύνη πίστις 
dobroć, wierność, 
23 πραΰτηςἐγκράτεια
23 łagodność, opanowanie.  
κατὰτῶντοιούτων  
Przeciw takim [cnotom]  
οὐκἔστιννόμος 
nie ma Prawa. 
(Ga 5,22-23)

Bóg sam przez Ewangelię św. Jana zapewnia nas o wierności względem trwających w Nim. Zapewnia o tchnieniu w nas – chrześcijan życiodajnych soków, abyśmy owocowali dobrymi owocami.
Pozostając w zażyłości z Bogiem jesteśmy zatem obdarowani darami Ducha Świętego, aby przynosić zawsze dobre owoce. Potrzebujemy być jednak ostrożni, bo pomiędzy nami, a może także w nas, gdy oddalamy się od Boga są fałszywi apostołowie, przed czym przestrzega św. Mateusz.
Wrozróżnianiu prawdziwych i fałszywych apostołów,rozpoznawaniu ich po owocach, pomogą nam teksty Świętych Apostołów: Piotra i Pawła. Zapoznają nas one z owocami Ducha Świętego i ich znamionami. Poprzez owoce dotkniemy także przejawów działania Ducha Świętego w świecie.
I   Ewangeliczne źródła i znaczenie pojęcia owoce Ducha Świętego.
Zjednoczenie z Chrystusem.(J 15, 1-5)
Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który [go] uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was. Podobnie, jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić”.        
Komentarz Ojca Kościoła – Św. Cyryla Aleksandryjskiego do powyższego fragmentu Ewangelii:
„Pan powiedział o sobie, że jest krzewem winnym. Tak mówiąc, chciał nam udowodnić, że mamy trwać w Jego miłości i że jest to dla nas bardzo wielkim dobrem (…). Jesteśmy więc odrodzeni z Niego i w Nim w Duchu Świętym, aby przynosić owoce życia, nie dawnego i zastarzałego, ale odnowionego przez wiarę i miłość ku Niemu. A zachowujemy życie wtedy, gdy trwamy wszczepieni w Pana, gdy ze wszystkich sił zachowujemy Jego przykazania, i staramy się zachować szlachetność nam daną, słowem, gdy czynimy wszystko, aby w niczym nie zasmucić zamieszkującego w nas Ducha Świętego przez którego, jak wiemy, Bóg w nas mieszka. O tym zaś, w jaki sposób trwamy w Chrystusie, a On w nas, mówi nam mądrze święty Jan: «Przez to poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha». Jak korzeń udziela winnym pędom swoich naturalnych właściwości, tak też Słowo Boże, Jednorodzony Syn Boga i Ojca, wszczepia świętym niejako pokrewieństwo ze swoją naturą, bo szczególnie udziela Ducha Świętego tym, którzy są z Nim złączeni przez wiarę i różnorodną świętość; żywi w nich uczucie miłości i sprawia, że poznają, czym jest wszelka cnota i dobroć”.
Ostrzeżenie przed fałszywymi apostołami.(Mt 7, 16-20)
„Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców. Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. A więc: poznacie ich po ich owocach”.        
II   Apostolskie źródła i znaczenie pojęcia owoce Ducha Świętego.
Pisma św. Piotra Apostoła(2P 1, 5-8)
„Dlatego też właśnie dołożywszy całej pilności, dodajcie do wiary waszej cnotę, do cnoty poznanie, do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność, do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość. Gdy bowiem będziecie je mieli, i to w obfitości, nie pozostawią was one bezczynnymi ani bezowocnymi w poznawaniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa”.
Święty Piotr, uczeń Jezusa Chrystusa, naoczny świadek Jego życia pisze o etapach wchodzenia w zażyłość z naszym Panem. Apostoł wyznacza konkretne ślady, jak np. powściągliwość, cierpliwość, pobożność, którymi krocząc, nie będziemy bezczynnymi ani bezowocnymi w poznawaniu Jezusa Chrystusa.
Pismaśw. Pawła Apostoła
Twórcą pojęciaowoce Ducha jest Święty Paweł, który metaforę owocu zaczerpnął z tradycji Starego Testamentu.Dla Niego samego wolność oznacza życie w Duchu. Tego życia zaznał, więc dzieli się z Kościołem wskazówkami, jak żyć i jakie są owoce życia w Duchu. Na podstawie światła Chrystusa i własnych doświadczeń wysnuwa tezę, iż trwając w Duchu, chrześcijanie powinni przynosić owoce.Tę potrzebę chrześcijańskiego owocowania św. Paweł rozwija w licznych swoich tekstach.Wspólnoty chrześcijańskie i życie wiernych, postrzega jako pole, które daje dobry plon, otrzymawszy od właściciela wiele miłości i czasu lub jako światłość, którą emanują. Wyraża nadzieję(Rz 1, 13), iż będzie mógł zobaczyć i mieć udział w owocach życia tejże wspólnoty, gdy do niej przybędzie. Jak mówi, Rzymianie będąc złączonymi ze Zmartwychwstałym winni przynosić owoc Bogu (Rz 7,4). W tym duchu, mówiąc o przekazanym Mu od wspólnoty darze, określa go mianem owocu ich miłości (Flp 4,17). W innym fragmencie, mówi o sobie, wyrażając nadzieję, że jego życie będzie owocną pracą dla Chrystusa (Flp 1,22).
O światłości jako owocu w życiu chrześcijan Św. Paweł pisze:„Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości.Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu”(Ef 5,8-10).Wskazuje na ewangeliczne chodzenie w światłości i ubiera chrześcijan w zbroję światła (Ef,13-17), podkreślając moc głoszenia Słowa Bożego.
Sprawiedliwość i uświęcenie jako owoce nowego życia w Chrystusie podkreśla w Listach: do Filipian (Flp 1,11) oraz do Rzymian (Rz 6,22).Przestrzega jednak:„I nie miejcie udziału w bezowocnych uczynkach ciemności, a raczej piętnując [je], nawracajcie [tamtych]” (Ef 5,11; Rz 6,21). O tych, którzy nie należą do Chrystusa, którzy nie są prawdziwymi Jego uczniami mówi, że nie przynoszą owocu – są bezowocni(gr. akarpos). Tacy ludzie chodzą w ciemnościach i są niewolnikami grzechu.Niemoralne życie, bowiem,jeśli przynosi jakichś owoc, to jedynie jest to owoc śmierci.
Wreszcie w Liście do Galatów (Ga 5,22-23), jedynym tekście Nowego Testamentu mówiącym bezpośrednio o owocach Ducha, Święty Paweł poprzez metaforę owocu opisuje cnoty wynikające z życia w Chrystusie. Wymienia wśród nich: miłość, radość, pokój, cierpliwość, łaskawość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie. Według Niego chrześcijanie powinni przynosić Boże owoce (Rz 7,4), owoce Ducha(Ga 5,22-23) i odrzucać uczynki ciemności(Ga 5,19-21 i Kol 3, 5-9), które są przeciwne cnotom Ducha;powinni być gotowi, by nawracać błądzących (Ef 5,11).Podkreśla wartość plonu, czyli  rozwijanych cnót – wartość ziarna położonego w nas i pomnożonego o wysiłek dodany ze strony nas samych, owocujących chrześcijan.Ciekawe, że Apostoł nie mówi o owocu wiary, ale o owocu Ducha (gr. ho karpos tu pneumatos), jakby podkreślał istotę tego, że żyjemy wiarąotrzymaną z Ducha.
III   ZnamionaOwoców Ducha Świętego
Po owocach wymienionych przez Świętego Pawła w Liście do Galatów(Ga 5, 22-23) poznajemy obecność i działanie Ducha Świętego w ludzkim sercu. Innymi słowy, owoce Ducha są to cechy człowieka współpracującego z Duchem Świętym, jak pisze ks. Edward Staniek. Owoce te są znamionami obecności Ducha Świętego w danym człowieku,charakteryzują chrześcijan, zatem powinny być naszą wizytówką.
Miłość - pragnienie uszczęśliwiania innych. Jest ona wlana w nasze serce przez Boga, który jest Miłością pełną i czyni nasze serce źródłem miłości dla innych. Najpiękniej zobrazowana jest w Hymnie o miłości (1Kor 13,4-8).
Radość-szczęście płynące z życia w harmonii z Bogiem. Może objawiać się weselem, ale jest to głębszy stan.
Pokój - pewność, że tu i teraz jestem do dyspozycji Boga. Nie ma w nim nic z niepokoju ani o to, co było, ani o to, co będzie. On jest tajemnicą teraz, czylikomunikacji z Bogiem, autentyczności relacji z sobą i innymi.
Cierpliwość - relacja tak wobec siebie, jak i wobec innych. Dorastanie do miłości, szczęścia i pokoju, to dłuższy proces, dlatego cierpliwość jest jednym z podstawowych jego mechanizmów. Kto jest do dyspozycji Boga i pełni Jego wolę nie ma powodu, żeby się niecierpliwić. Bóg jest Panem każdej sytuacji w naszym życiu osobistym, społecznym, ekonomicznym i politycznym. Wybierze czas na wszystkie sprawy pod słońcem.
Uprzejmość - znak wielkiej kultury ducha. Każde aroganckie postępowanie jest czytelnym znakiem obecności złego ducha w człowieku i pokazuje nam, z kim mamy do czynienia. Delikatność i takt są zaś przejawem Bożym.
Dobroć -nastawienie na pomaganie innym, o ile takiej pomocy potrzebują, a równocześnie zabieganie o tworzenie takiejatmosfery w swym środowisku. Gdzie jestbrak dobroci, tam jest obecny zły duch i rozłam.
Wierność - zaufanie, jakim Bóg nas darzy. Kto na Boguchce budować swe życie, zabiega o doskonalenie wierności. Komunikacja z ludźmi również oparta jest na zaufaniu i wierności. Jeśli ich brakuje, trzeba być ostrożnym, bo tymkto nie zna wartości zaufania i wierności, manipuluje zły duch.
Łagodność - ściśle związanaz cierpliwością,stanowiąc ważny most w relacjach z ludźmi. Jest ona językiem miłości. Wymaga jednak zdecydowanej postawy wobec obłudników. Jezus pokazał nam, na czym polega łagodność, która potrafi nawet bicz wziąć do ręki. Łagodność pomaga koić i leczyć rany duszy i ciała.
Opanowanie - piękny owoc Ducha Świętego, który zna wartość harmonii i pełnej odpowiedzialności za słowa, czyny i postawę. Człowiek opanowany jest przyjacielem Boga, bo nie da się go wyprowadzić z równowagi nawet w obliczu mocnych ciosów. On jest, razem z Bogiem,Panem każdej sytuacji.
IV   Przesłanie Papieża Franciszka nt. działania Ducha Świętego przez człowieka w świecie:
„W Liście do Galatów Paweł chce pokazać, co jest owocem, przejawiającym się w życiu tych, którzy postępują według Ducha (Gal 5,22). Z jednej strony jest ciało z orszakiem wymienionych przez Apostoła wad, będących dziełami człowieka samolubnego, zamkniętego na działanie łaski Bożej. Natomiast w człowieku, który z wiarą pozwala, by wtargnął w jego życie Boży Duch, rozkwitają Boże dary, streszczające się w dziewięciu radosnych cnotach, które Paweł nazywa owocami Ducha. Stąd wezwanie powtórzone na początku i na końcu, jako program życia: postępujcie według ducha (Ga 5,16.25). Świat nie potrzebuje ludzi zamkniętych, lecz napełnionych Duchem Świętym.Zamknięcie na Ducha (…) jest także grzechem”.


Katarzyna Kretkiewicz WKC