Ks. B. Witkowski
cpps, H. Połujańska WKC, B. Błaszczyk WKC
Temat IX formacyjny WKC 2014/15:
Dziękczynienie za Rodzinę Krwi
Chrystusa(Wspólnotę Krwi Chrystusa, Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa Inne
Zgromadzenia…).
Skróty:
WKC- Wspólnota Krwi Chrystusa
CPPS- Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa
MSC – Siostry Misjonarki Krwi Chrystusa
- Zarys historyczny WKC, CPPS, ASC, MSC innych Zgromadzeniach Krwi Chrystusa na świecie.
Patrząc od strony historycznej Wspólnota Krwi Chrystusa powstała pod nazwą
Pobożnego Bractwa Przenajdroższej Krwi Chrystusa przy Kościele św. Mikołaja w Więzieniu (san Nicola In Carcere) w Rzymie ósmego
grudnia1808 roku. Duchową inspiracją powstania tej Wspólnoty była obecność od
1708 roku w tym kościele relikwii świętej Krwi Pańskiej, którą przekazała na to
miejsce rodzina Savellich. Członkowie tego Bractwa pod przewodnictwem duchownych
księdza rektora tego kościoła Franciszka Albertiniego nie tylko mieli
nabożeństwo do Przenajdroższej Krwi, ale także pełnili dzieła miłosierdzia
względem biednych.
To Bractwo Przenajdroższej Krwi, kiedy zostało
wyniesione do godności Arcybractwa przyczyniło się istotnie do powstania Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa(CPPS)
piętnastego sierpnia 1815 roku. Dało ono przede wszystkim duchowość Krwi
Chrystusa i przez naszego Założyciela św. Kaspra del Bufalo zgromadziło wokół
niej tzw. Pracowników Ewangelicznych (księży diecezjalnych ks. Gaetano
Bonaniego). Ci kapłani pragnęli wspólnie wyruszyć na misje ludowe i przez nie
odnowić ówczesny Kościół włoski.
To co łączy WKC ze Zgromadzeniem
Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa, to wspólna duchowość i fakt, że nasi
Założyciele, spotkali się w rodzinnej parafii św. Marii de Mattias w Vallecorsa
we Włoszech podczas misji ludowej, którą prowadził ks. Kasper del Bufalo w 1822
roku. Wtedy to w młodej Marii de Mattias rodzi się powołanie pójścia za
Chrystusem pod sztandarem Boskiej Krwi. Dojrzewając to powołanie pod okiem
doświadczonego kierownika duchowego ks. Giovanniego Merliniego CPPS
doprowadziło do założenia w Acuto Zgromadzenia Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa
czwartego lutego 1834 roku. Obecnie CPPS i ASC to osobne Zgromadzenia
działające w Kościele współpracujące ze sobą w wielu krajach świata na różnych
płaszczyznach, min. w apostolstwie, czy w prowadzeniu WKC.
Misjonarki Krwi
Chrystusa powstały na gruncie polskim czternastego września 1987 roku w
Częstochowie w Domu św. Kaspra Misjonarzy Krwi Chrystusa. Ich Założycielem był
ówczesny misjonarz CPPS ks. Winfried Wermter, który przeszczepił także
Misjonarzy Krwi Chrystusa z Prowincji Niemieckiej do Polski. Patronem MSC jest
nasz Założyciel św. Kasper del Bufalo, jak też św. Franciszek Ksawery, św.
Maria de Mattias . Do 2003 roku łączyła nas bardzo ścisła współpraca w Domach
Misyjnych i apostolstwie na zewnątrz, także w kwestii prowadzenia WKC. Niektóre
z sióstr Misjonarek Krwi Chrystusa odkryły swoje powołanie przez WKC.
- Charyzmat i duchowość CPPS i WKC
Pojęcia charyzmatu i duchowości zostały
opracowane dokładnie w oddzielnej katechezie. Obecnie przypominamy
najważniejsze rzeczy. Charyzmat jest
darem Boga, który najczęściej osoba obdarowana, lub wspólnoty nie otrzymują dla
siebie, ale w służbie dla innych. Duchowość,
to droga jaką mają przejść osoby, lub wspólnoty charyzmatyczne, aby osiągnąć
cel swojego powołania chrześcijańskiego
jakim jest świętość. Wspólnym szczególnym darem, charyzmatem jaki otrzymali CPPS i WKC
to dar Sakramentu Chrztu św. i dar Chrystusowego Odkupienia we Krwi Chrystusa.
Jednak CPPS (Misjonarze Krwi Chrystusa) otrzymali
oprócz tego Sakramentu i daru Krwi Chrystusa jeszcze inne dary. Do ich Zgromadzenia należą nie tylko bracia , ale i
kapłani, a więc jest też dar Sakramentu Kapłaństwa, a co za nim idzie dar
Eucharystii i sakramentu Pojednania. WKC spotyka się na rozważanie Słowa Bożego
i żyje Nim (Słowem Życia) mocniej w
szczególnych chwilach osobistych i we Wspólnocie. Natomiast CPPS żyje na stałe
we wspólnocie, jak również przede wszystkim prowadzi apostolstwo i głosi Słowo
Boże w tajemnicy Krwi Chrystusa.
Tym
co jest wspólnym akcentem duchowości WKC i CPPS, to jest wyczulenie na wołanie Krwi Chrystusa, czyli na ludzi
potrzebujących, co można by nazwać językiem papieża Franciszka, pójściem na
peryferie społeczne, aby tam widzieć Jezusa w ubogich, aby głosić im pojednanie
przez Krew Chrystusa.
- Dziękczynienie za Założycieli i Patronów WKC
Należy tu wspomnieć o: św. Kasprze del Bufalo, biskupie Franciszku
Albertinim, Św. Franciszku Ksawerym, św. Marii de Mattias, św. Katarzynie ze
Sieny.
Mówiąc o św.
Kasprze del Bufalo nazwiemy go Założycielem, choć on sam tak się nie
chciał nazywać. To On już po śmierci Bp Franciszka Albertiniego wdrożył w życie
jego inspiracje. Dziękujemy Bogu za św. Kaspra, który zajął się odnową moralną
ludu i formacją duchowieństwa w swoich czasach, który przez swoją pracę
misjonarską i swoich misjonarzy opanował plagę bandytyzmu na całym Półwyspie
Apenińskim. Dziękujemy za biskupa Franciszka
Albertiniego twórcy różańca do Krwi Chrystusa i Współzałożyciela naszego
Zgromadzenia, który rozmiłował naszego Założyciela w Najdroższej Krwi Jezusa.
Dziękujemy za św.
Franciszka Ksawerego, którego patronem ustanowił św. Kasper, za jego
wielką odwagę i gorliwość misyjną w Bolonii, w Indiach, w Japonii i za jego
cudowną interwencję, która uchroniła wzrok Kaspra del Bufalo przed ślepotą.
Dziękujemy za patronkę św. Marię de Mattias, za jej miłość do Jezusa, Baranka Bożego,
który ofiarował swoje życie za zbawienie świata. Za jej poświecenie się dla
katechizacji dziewcząt, kobiet i młodzieży. Za jej życie, które było
pragnieniem „sprawiania przyjemności Bogu” i pomocy „drogiemu bliźniemu”.
Dziękując za św.
Katarzynę ze Sieny naszą patronkę, dziękujemy za jej miłość do Jezusa
Ukrzyżowanego, który nas Krwią swoją odkupił, za jej miłość do biednych i
trędowatych, za jej wzór życia i siłę ducha w formacji osób świeckich w czasach średniowiecza.
Dziękujemy za jej miłość do Kościoła widoczną w szacunku do papieża, biskupów i
kapłanów, za jej zatroskanie o jedność Kościoła.
- Praca w grupach(zadanie) -napisanie modlitwy dziękczynnej za Rodzinę Krwi Chrystusa i pomodlenie się nią np. przed Najświętszym Sakramentem indywidualnie lub wspólnie.
amDg !
Bibliografia:
Papasogli G., Święty Kapłan. Kasper del Bufalo w służbie odnowy Kościoła,
Kraków 1987.
De
Santa Cruz A., Św. Kasper del Bufalo w: Apostołowie Krwi Chrystusa, Opole 1984.
Hummeler
H., Kasper del Bufalo. Założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Krwi
Przenajdroższej, Rzym 1980.
Pallotti, W., Kasper del Bufalo jakim go znałem, Warszawa 1993.
Spineli M., Życie Kaspra del Bufalo, Bez odwracania się wstecz,
Wroclaw 1999.
Contegiacomo L., Życie, osobowość i świętość Kaspra del Bufalo w:
Kasper del Bufalo, Życie, czasy, osobowość, charyzmat, Częstochowa 1999,
s. 43-88.
Merlini G., Życie Marii de Mattias, Rzym-Wrocław 1990.
Listy Błogosławionej Marii de Mattias Założycielki
Adoratorek Przenajdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa, t. I
Wrocław 1990.
Listy Błogosławionej Marii de Mattias Założycielki
Adoratorek Przenajdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa, t. I
Wrocław 1993.
Wermter W., Powstanie i etapy rozwoju Wspólnoty Krwi Chrystusa:
Bóg-Wspólnota – Misja, Częstochowa 1995 s. 217-229.
Wolański P., Historia przeszczepienia i rozwoju charyzmatu CPPS w
Polsce w: Misjonarze Krwi Chrystusa w Polsce. Sympozjum CPPS Częstochowa,
17-18.04.1998, Częstochowa 1998, s. 30-39.I
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz