II temat
formacyjny rok 2009/2010 dla animatorów Swarzewo
-apostolstwo-
Sł. Życia: „Miłość …współweseli się z prawdą. Wszystko znosi…” (1
Kor 13,6-7)
Wspólne rozważanie: 1 Kor 13,1-13 Hymn o Miłości
Po rozważeniu
ducha ubóstwa, czyli miłości, która jest komunią, rozważamy temat miłości,
która promieniuje, czyli apostolstwo. Szukamy odpowiedzi na to w Piśmie św.
Nauce Kościoła i u św. Kaspra del Bufalo i w współczesnych Ruchach kościelnych.
1. Pismo św.
Słowo „apostolstwo” występuje w
Piśmie św. tylko 2 razy (Dz 1,25; 2 Kor 12,12)
Słowo „apostoł” aż 78 razy.
Przytaczam wybrane fragmenty odpowiadające na pytanie: Kim jest apostoł? i
jakie jest jego zadanie?
-Mk 6,30 „ Wtedy Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli
Mu wszystko…”
-Lk 6,13 „…i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwa
Apostołami”
-1 Kor 1,1 „Paweł, z woli bożej powołany na Apostola Jezusa
Chrystusa, i Sostenes brat…”
- Ga 1,1„Pawel, Apostoł nie z ludzkiego ustanowienia czy
zlecenia, lecz..”
-Lk 22,14 „A gdy nadeszła pora, zajął miejsce u stołu i Apostołowie
z Nim”
-Dz 4,33 „Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu
Pana Jezusa…”
-Dz 5,12 „Wiele znaków i cudów działo się przez ręce
Apostołów wśród ludu”. Tu chodzi przede
wszystkim o opowiadanie, w wymianie doświadczeń
znaków i cudów, które Bóg czyni w naszym życiu przez fakt zaufania Jemu
i przez fakt życia Jego Słowem.
-Dz 5,18 „…zatrzymali Apostołów i wtrącili ich do publicznego
więzienia”
-Dz 6,6 „Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na
nich ręce”. Apostołowie w ścisłym sensie mają władzę święceń.
1 Kor 12,28 „ I tak ustanowi Bóg w Kościele najprzód Apostołów,
po wtóre proroków…”
1 Kor 15,7 „Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim
Apostołom”
2 Kor 11,13 „Ci fałszywi Apostołowie to podstępni działacze,
udający Apostołów Chrystusa”
2.Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK)
-„Kościół jest <<apostolski>>: jest zbudowany na trwałych
fundamentach <<dwunastu apostołów baranka>>(Ap 21, 14); jest
niezniszczalny” (KKK 869)
- Duchowni sowieccy i „wierni należący
do jednej i do drugiej kategorii, którzy przez profesję rad ewangelicznych
poświęcili się szczególnie bogu i w taki sposób służą posłaniu Kościoła”(KKK
934)
-Świeccy „żyją wśród świata i
spraw doczesnych, dlatego wzywa ich Bóg, by ożywieni duchem chrześcijańskim,
sprawowali niczym zaczyn swoje chrześcijaństwo w świecie”
(KKK 940)
- „Świeccy uczestniczą : w kapłaństwie Chrystusa…” (KKK 941)- świętość
-W misji prorockiej Chrystusa (
KKK 942) – świadkowie Chrystusa
- W misji królewskiej Chrystusa –
panowanie nad sobą, walność od grzechu(KKK 943)
3. Dekret o Apostolstwie Świeckich Soboru Watykańskiego II-go (D A)
Wstęp:
-„Nigdy bowiem nie może w
Kościele zabraknąć apostolstwa świeckich…”
-„Nadto w wielu krajach
Kościół bez wysiłku świeckich przestałby
prawie istnieć i działać.
- „ W tym Dekrecie zamierza Sobór
wyjaśnić istotę apostolstwa świeckich,…”
Rozdział VI Przygotowanie do apostolstwa(Jak stać się apostołem ?)
-„…potrzeba stałego duchowego i
doktrynalnego postępu człowieka świeckiego,..”(DA28)
-przygotowanie doktrynalne z
teologii, etyki i filozofii, znajomość różnych kultur (Tamże)
-„pełnić posłannictwo Chrystusa i
Kościoła…” (DA28)
-świeccy mają uczyć się patrzeć
na wszystko, oceniać i działać w świetle wiary(DA28)
-kształtować i doskonalić siebie
wraz z innymi. I w ten sposób służyć czynnie Kościołowi (DA28).
-„Obowiązkiem rodziców jest przysposabiać w rodzinie swe dzieci od
najmłodszych lat do coraz lepszego poznawania Miłości Boga ku wszystkim ludziom
i stopniowo uczyć je, zwłaszcza przykładem, troski o potrzeby bliźniego, tak
materialne, jak i duchowe.” (DA28)
4. Św. Kasper del Bufalo
-„Ten, kto musi żyć w świecie, powinien
naśladować gołębia Noego, który czysty i śnieżnobiały w odróżnieniu od
kruka, powrócił do dobrego Patriarchy; oznacza to, mówiąc bez przenośni, że
nasza Dusza nie musi oddalać się od mistycznej Arki najsłodszego Serca Jezusa,
wręcz przeciwnie: tu właśnie ma składać zawsze swe uczucia, jako w jedynym
miejscu, gdzie znajdzie pokój i wyciszenie. Poprzez te święte myśli żarliwe
Dusze uświęcają się w miejscu, w którym Pan je postawił, i ze świętą radością
poświęcają się dla dobra bliźnich i korzyści innych, aby wypełniać to, co do
nich należy. W taki sposób żyje się w świecie, jak owi trzej młodzieńcy w piecu
babilońskim nie ponosząc szkody od mistycznego ognia, który pali się
nieustannie”. (List
57 z 14 kwietnia 1813 do Hrabiny Lucrezii GINNASI – Imola)
-„ Niebo,
jak mawiał św. Franciszek Salezy, jest górą, na którą o wiele lepiej wchodzi
się na połamanych niż na zdrowych nogach, to znaczy o wiele lepiej iść do
nieba poprzez udręki niż poprzez korzyści. Szczęśliwi zatem jesteśmy my, którym
dane jest pić krople z tego gorzkiego kielicha, który do końca wypił Jezus z
miłości do nas. Nagroda przygotowana nam w Niebie jest wielka, obecne życie za
to bardzo krótkie”.( List 14 do Pobożnej Nauczycielki Siostry Marii Tamini –
Macerata ,Bolonia 24 stycznia 1811)
- „Teraz jednak
chciałbym dopełnić tego pragnienia i prosić o to, co następuje. Byłem związany poprzez pewien pakt duchowy
z moim del Sole cuius memoria semper erit in benedictione i pragnąłbym utrzymać ów pakt i z Monsignore. Przede wszystkim
komunikowaliśmy sobie wzajemnie szczególnie to, co dobre; każdego rana podczas
Mszy Świętej nawzajem pamiętaliśmy o
sobie; i ponadto podczas podniesienia Kielicha polecaliśmy Odwiecznemu Boskiemu
Ojcu nasze Dusze, etc. Teraz chciałbym kontynuować tę drogę duchową z Tobą,
Monsignore, pełen jestem nadziei na przyzwolenie”.(List 37 z 22 lutego 1813 do Monsignor Annibale Ginnasi –
Imola)
5.Wnioski istotne dla nas.
-Miłość jest duszą apostolstwa (Przed wszystkim miłość do Boga i
bliźniego)
„My zbyt często
uważamy, że kochać Boga znaczy (jedynie) chodzić do świętych miejsc, długo się
modlić, adorować godzinami. Religia to nie tylko to! (To również) szukanie
zaginionej owcy, to stawanie się wszystkim dla wszystkich! To znaczy kochać z całej
siły, w sposób konkretny i delikatny wszystkie osoby obok nas jak siebie samych
i pragnąć dla nich tego, czego się pragnie dla siebie.(…)”[1]
- Apostolstwo
przez świadectwo życia i Słowa, Miłość
promieniuje.
- „Gdzie dwaj,
albo trzej zgromadzą się…”(Mt, 19.25) Jezus
Pośrodku.
Aby był Jezus
Pośrodku potrzeba miłości wzajemnej,
paktu jedności. A On zwycięży wszystkie trudności. Miłość zwycięży wszystko.
Apostolstwo prowadzone w jedności. Chodzi o realizacje sów Chrystusa: ”Aby byli
jedno, aby świat uwierzył”. „Po tym poznają że jesteście moimi uczniami jeżeli
będziecie się wzajemnie miłowali”.
- Miłość zakorzeniona w cierpieniu
Chodzi o
ukochanie samotności lub krzyża naszego życia i zaraz natychmiast pójście do
pełnienia woli bożej, która polega na przyniesieniu ognia światu.
„Miłość, która
nie zdobywa, gaśnie! Dlatego jeśli ten ogień nie zdobywa, człowiek nie może
łudzić się, ze ma w sobie Chrystusa”[2]
Apostolstwo
cierpienia (Maryja osamotniona)
-Nasze grupy
modlitewne i domy Misyjne powinny promieniować, ewangelizować.(Czy każde
spotkanie, rozważanie w grupach jest promieniowaniem Miłości na innych.?
- Miłość to nie prozelityzm, czyli
dążenie tylko do pozyskania nowych wyznawców, lub szukanie zwolenników jakiejś
idei lub światopoglądu.
- Dialogi: K-ła, kierunki apostolstwa.
Religie Chrześcijańskie
Religie Niechrześcijańskie
Poszukujący Boga
-Inne ujecie…(T.J)
a. Kochać
b. jednoczyć się
z drugim
c. apostołować
we dwóch ( Obecność J-sa Pośrodku)
d. Kiedy
jesteśmy sami wzorem apostolstwa jest Maryja Osamotniona. To co ludzkie ma
umrzeć w nas, wtedy widoczny jest Bóg i On może działać. Maryja Osamotniona nie
jest cierpiąca tylko, Ala bogata w cnoty, przepiekana Bogiem. To też jest
apostolstwo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz