Temat na czerwiec

DUCH  ŚWIĘTY GWARANTEM ZACHOWANIA CHARYZMATU KRWI CHRYSTUSA

„… bez Ducha Świętego nie ma trafnego, Bogu miłego, a ludziom pożytecznego rozeznania i wyboru” (O. Mieczysław Bednarz).

Bez Ducha Świętego: „Bóg jest daleki, Chrystus jest przeszłością, Ewangelia martwą literą, Kościół tylko organizacją, władza panowaniem, posłannictwo propagandą, kult wywołaniem wspomnień, a postępowanie po chrześcijańsku moralnością niewolników”.

(„Duch, który umacnia Miłość” - biskup Edward Dajczak)

Można zatem z całą pewnością stwierdzić, że Duch Święty jest jakby pieczęcią Boga w Trójcy Jedynego i podpisem składanym w imieniu Ojca i Syna.

Zapewne pojęcie charyzmat zostało wielokrotnie i szczegółowo wyjaśniane w poprzednich tematach, nie mniej jednak warto przypomnieć, że CHARYZMAT pochodzi od greckiego rzeczownika charisma i oznacza dar darmo dany. Wyraz ten wywodzi się z tego samego rdzenia, co łaska - charis.

Zatem charyzmaty to szczególne dary i łaski Boga – Ducha Świętego, poprzez które uzdalnia On wierzących do podejmowania różnych dzieł i działań dla dobra Kościoła i jego członków.

Wymienione przez św. Pawła w liście do Koryntian (1Kor. 12, 4-10) są tylko częścią z nich. Jest ich o wiele więcej, ponieważ „Duch udziela każdemu tak jak chce” (1Kor.12,11).

Wszystko zaczyna się od WIARY…..

Chrześcijaństwo wyróżnia i opiera się na trzech cnotach: WIERZE, NADZIEI I MIŁOŚCI.

Cała religia chrześcijańska swój początek bierze z daru Łaski Boga, jaką jest Wiara, która poprzedzona Nadzieją pozwala przekroczyć próg Miłości – działanie Ducha Świętego, jak też doświadczyć Miłosierdzia – szczególnej postaci Miłości Boga.

Początkiem wiary jest Sakrament Chrztu św. przez który, podobnie jak Jezus, stajemy się dziećmi bożymi. Gwarantem udzielenia tej Łaski przez Boga jest Duch Święty. Chrzest Święty jest podstawą do otrzymywania dalszych łask i budowania relacji z Duchem. Z czasem jednak w naszym życiu duchowym, wraz z rozwojem fizycznym i intelektualnym, mogą pojawiać się wątpliwości. Nie są one niczym złym pod warunkiem, że nie będziemy w nich trwali, lecz podejmiemy próbę ich rozwiązania. I tutaj z pomocą przychodzi nam Kościół Święty, skarbiec i strażnik Wiary, gdzie Bóg w Jezusie Chrystusie złożył swoje bogactwo w postaci Darów, Owoców i Charyzmatów. Depozytu tego strzeże i udziela, według Swego upodobania, Duch Święty.

Owoce Ducha Świętego          Dary Ducha Świętego              Charyzmaty Ducha Świętego

 

1. Miłość                              1. Dar Mądrości                      1. Charyzmat Wiary

2. Radość                             2. Dar Rozumu                                   2. Charyzmat Uzdrawiania

3. Pokój                                3. Dar Rady                            3. Charyzmat Modlitwy w językach

4. Cierpliwość                      4. Dar Męstwa                        4. Charyzmat Tłumaczenia języków

5. Łaskawość                                   5. Dar Umiejętności                5. Charyzmat Proroctwa     

6. Dobroć                             6. Dar Pobożności                  6. Charyzmat Nauczania

7. Uprzejmość                      7. Dar Bojaźni Bożej              7. Charyzmat Czynienia cudów

8. Cichość                                                                           8. Charyzmat Poznawania według

tego samego Ducha

9. Wierność                                                                         9. Charyzmat Rozpoznawania Duchów

10. Skromność           

11. Wstrzemięźliwość

12. Czystość

O darach charyzmatycznych czytamy również w Katechizmie Kościoła Katolickiego:

* „Charyzmaty, zarówno nadzwyczajne, jak również proste i zwyczajne, są
łaskami Ducha Świętego, bezpośrednio lub pośrednio służącymi Kościołowi” (KKK. 799).

* „Aby Kościół mógł wypełniać swoje posłanie, Duch Święty uposaża go w rozmaite dary hierarchiczne oraz charyzmatyczne i przy ich pomocy nim kieruje”(KKK 768).

Św. Paweł w liście do Koryntian (1 Kor14) pisze, że pierwszym i najważniejszym charyzmatem dla budowania jedności Kościoła jest charyzmat prorokowania. Jednak nie wymienia on wprost, że Krew Jezusa Chrystusa jest charyzmatem. Krew nie jest też wymieniona wśród Darów i Owoców Ducha Św.

Czym jest zatem Krew Jezusa Chrystusa?

Odpowiedzi na to pytanie udziela sam Jezus: „Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.  Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6,8-9).

Celem i szczytem, do którego zdąża Kościół jest Eucharystia - część liturgii, która od V wieku przyjmuje nowe określenie - Msza Święta, czyli publiczne wykonywanie przez prezbiterów (kapłanów) kapłańskiego urzędu Jezusa Chrystusa.

SERCE Jezusa Chrystusa „w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone, świątynia Boga, w którym mieszka cała pełnia Bóstwa” jest SKARBEM, a Jego KREW „przelana na krzyżu, zapłata naszego zbawienia, bez której nie ma przebaczenia, nowego i wiecznego Przymierza, która w Eucharystii poi i oczyszcza dusze” jest ŹRÓDŁEM, z którego początek biorą wszystkie charyzmaty udzielane Kościołowi przez Ducha Świętego.

 Gdyby Bóg Ojciec miał cenniejszy SKARB od Swego Jednorodzonego Syna, którego dał i wydał za nas, to by nam ludziom o tym powiedział, ale go nie ma.                                          

Ducha Świętego wyznają Ojcowie, Doktorzy i Święci kościoła:

1.    Święty Cyryl Jerozolimski: „czego Duch dotyka to również zmienia”. Według Cyryla każdy ochrzczony posiada charyzmaty.

2.    Święty Hilary z Portieres doświadczenie chrztu określał, jako pierwsze poruszenie Ducha w ochrzczonych oraz obdarowywanie ich różnymi charyzmatami.

3.    Święty Ireneusz z Lyonu przypomina, że „gdzie jest Duch Boży, tam jest Kościół, a gdzie jest Kościół, tam jest Duch Boży”; Duch strzeże nieskazitelności Ewangelii i niweczy herezje.

4.    Święty Bazyli: ”Duch Święty czuwa i strzeże Magisterium Kościoła”.

5.    Święty Augustyn: „w jakiej mierze ktoś kocha Kościół, w takiej ma Ducha Świętego”.

6.    Święty Ambroży z Mediolanu: „każda prawda, ktokolwiek by ją wyraził, pochodzi od Ducha Świętego”. 

7.    Święty Paweł: „Duch przenika wszystko, nawet głębokość Boga samego”(1 Kor 2, 1-16).

8.    Święty Jan Maria Vianney: „Bez Ducha Świętego dusza jest jak kamień, z którego nic nie można wycisnąć”.

Podsumowanie.

·         SERCE Jezusa Chrystusa jest SKARBEM, a Jego KREW i CIAŁO – ŹRÓDŁEM, z którego początek biorą wszystkie charyzmaty udzielane Kościołowi przez Ducha Świętego,

·         Charyzmat Krwi Chrystusa uzdalnia nas do czynienia dobra i wspomaga w walce ze złem (grzechem),

·         Charyzmatem Krwi Chrystusa jest Krzyk Krwi, czyli pójście tam, gdzie jest ludzkie cierpienie (szpitale, hospicja, więzienia, domy szczególne opieki paliatywnej),

·         Charyzmat Krwi Chrystusa motywuje i daje siłę do pracy nad sobą, a także pomaga w niesieniu pomocy innym w dążeniu do świętości,

·         W Charyzmacie Krwi Chrystusa Duch Święty obdarza nas szczególną postacią Miłości Boga – Miłosierdziem,

·         Twój i mój początek poznania i współpracy z Duchem Świętym i Jego Łaskami zaczyna się od sakramentu Chrztu św. i Wiary w Jezusa Chrystusa,

·         To dzięki Duchowi Świętemu grzesznicy mogą stawać się świętymi, przez co Kościół odnawia się i umacnia,

·         Charyzmat Krwi Chrystusa już tu na ziemi daje możliwość osiągnięcia życia wiecznego, z racji pochodzenia z Eucharysrii

·         MIŁOŚĆ jest gwarantem i pokarmem wzrostu i rozwoju wszystkich charyzmatów udzielanych przez Ducha Świętego i jednocześnie uzdalnia do dzielenia się z innymi.

Od momentu odejścia Jezusa Chrystusa z tego świata nastał szczególny czas działania Ducha Świętego, na co wskazują słowa Pana: „Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. 

O grzechu - bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony” (J 16, 7-15).

To, czego nie rozumiemy zachowajmy w naszym sercu na wzór Maryi jak np. w akcie Zwiastowania (Łk 1, 35), czy też fragmencie Ewangelii opisującym zagubienie Jezusa podczas święta Paschy w Jerozolimie (Łk 2, 41-52). Maryja nie rozumiała słów Archanioła Gabriela ani słów Jezusa, podobnie jak i my nie rozumiemy darów ani mowy Ducha Świętego. My jednak nasze sukcesy, uzdolnienia i zasługi często przypisujemy sobie w kontekście: „on jest taki zdolny ma to wszystko po matce, a właściwie po babci”, zamiast szukać inspiracji w zachowaniu Maryi.

Prośmy o dar zrozumienia i rozwoju charyzmatu Krwi Chrystusa w naszej Wspólnocie oraz udzielanie go w obfitości przez Ducha Świętego całemu Kościołowi.

Jarosław Wołodkiewicz, WKC