Tajemnica Paschalna w codzienności życia
Wspólnoty Krwi Chrystusa
Tajemnica
Paschalna. Zakorzenieni w woli Ojca i podtrzymywani mocą Ducha
Świętego staramy się dopełnić „braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała,
którym jest Kościół” (Kol 1, 24). Jednoczymy się więc w Jego ofierze z
nadzieją, miłością i radością, wypełniając wiernie obowiązki stanu i łączymy
nasz krzyż z krzyżem Zbawiciela.
(Statut Generalny Wspólnoty Krwi Chrystusa, str. 8-9).
(…)
W
Statutach Regionu Polskiego WKC punkt mówiący o Tajemnicy Paschalnej
brzmi już bardziej konkretnie:
Tajemnica
Paschalna. Motywem przewodnim życia członków WKC jest Krew
Chrystusa, która jest wyrazem tajemnicy paschalnej. Formacja WKC zakłada, że
członkowie będą uczyli się „dawać w życiu własną krew razem z krwią Chrystusa”
(SG 4). Każdy otwiera z miłością swoje serce dla krwawiącego Zbawiciela,
mistycznie obecnego w trudnościach, cierpieniach, w samotności oraz w
niesprawiedliwości i ofiaruje się z Nim Ojcu Przedwiecznemu dla zbawienia
świata. (Statuty Wspólnoty Krwi
Chrystusa, s. 21-22)
Tytuł
obu tych punktów brzmi Tajemnica paschalna, a więc na
początku należałoby wyjaśnić co rozumiemy przez słowa tajemnica (misterium) i paschalna,
a potem osadzić to wyrażenie w rzeczywistości teologicznej oraz w naszej
duchowości Krwi Chrystusa.
1.
Znaczenie słów: tajemnica
i pascha.
Wyraz
tajemnica,
jak wyjaśnia Leksykon Duchowości
Katolickiej (str. 869), pochodzi od greckiego słowa mysterion, co oznacza zamknąć
usta, kult, albo wiedzę zarezerwowaną tylko dla
wtajemniczonych. W sensie szerszym może oznaczać rzecz ukrytą, niejasną, sekret. W języku łacińskim wyraz ten
brzmi mysteriumlubsacramentum i oznacza widzialny znak
ukrytej rzeczywistości zbawienia. (…)
W
tradycji teologii kościoła katolickiego mówiło się o tajemnicy wcielenia Chrystusa, która odnosiła się
do rzeczywistości, w której Jezus, jako Druga Osoba Boska, przyjął ludzkie
ciało i ludzką naturę oraz otajemnicy paschalnej Chrystusa, która odnosiła się do męki, śmierci i
zmartwychwstania Zbawiciela. Natomiast wyraz sacramentum zaczęto odnosić do sakramentów świętych.
W
teologii duchowości katolickiej wyrażenie tajemnica jest powiązane ze
stopniowym wprowadzaniem chrześcijanina w tajemnice wiary.
Wyrażenie
paschalna
wywodzi się od słowa pascha –
przejście, uderzenie. Tradycja żydowska połączyła starożytne wiosenne święto
nowego życia, zwane właśnie paschą, z wydarzeniem wyjścia ludu
Izraelskiego z Egiptu i nadała mu sens religijny. Obchodzenie paschyw
Egipcie zawierało w sobie ucztę paschalną, na której był zabijany baranek
paschalny, ale termin ten odnoszono również do wydarzenia przejścia przez Egipt Boga
Jahwe, który ocalił od śmierci domy Izraelitów, których odrzwia były pomazane
krwią baranka oraz do wydarzenia przejścia przez Morze Czerwone.
W
tradycji chrześcijańskiej od początku rozumienie słowa pascha odnoszono do
wydarzenia śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Apostoł Paweł pisze w
swoim pierwszym liście do Koryntian:Chrystus
bowiem został złożony w ofierze, jako nasza Pascha (1 Kor 5, 7). Ewangelista Jan widzi wypełnienie
starotestamentalnej paschy w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, określając Go m.in.
wyrażeniami: Baranek Boży, Baranek zabity, krew Baranka, itp.
2.
Misterium
Paschalne, jako przejście ze
śmierci do życia.
Na
treść misterium paschalnego składają się: ostatnia wieczerza, śmierć
i zmartwychwstanie Chrystusa. Podczas ostatniej wieczerzy, która już zawierała
w sobie – na sposób sakramentalny – śmierć i zmartwychwstanie Jezusa, Pan
ustanawia sakrament eucharystii, przez co zawiera również z ludzkością Nowe
Przymierze we Krwi swojej. Ten kielich to
Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. (Łk 22, 20). Tak
więc, jak czytamy w Leksykonie Duchowości Katolickiej: Krzyż i Zmartwychwstanie są Misterium
Paschalnym, tj. przejściem od starego do nowego. (str. 531).
Tak,
jak przejście przez Morze Czerwone, które dla Izraelitów było częścią całego
wydarzenia paschalnego, było dla nich przejściem ze śmierci do życia, z niewoli
do wolności, tak dla każdego wierzącego udział w misterium paschalnym jest
również przejściem ze śmierci do życia, z niewoli do wolności; ze śmierci
grzechu do życia w łasce, z niewoli szatana do wolności dzieci Bożych.
Dla
każdego wierzącego uczestnictwo w misterium paschalnym to nieustanne
przechodzenie ze śmierci do życia, szczególnie poprzez udział w sakramentach
odrodzenia i uświęcenia, a więc poprzez chrzest św., eucharystię i sakrament
pokuty. Żyjąc tymi sakramentami człowiek uczestniczy w śmierci i zmartwychwstaniu
Chrystusa, a więc jednoczy się z Nim i przyjmuje od Niego nowe życie, wzrasta w
wierze i pogłębia swoją relację z Jezusem.
3. Krew Chrystusa jako wyraz tajemnicy paschalnej.
W paragrafie 8, p. 1. Statutów Regionu Polskiego WKC
mówiącym o tajemnicy paschalnej jest takie wyrażenie: Motywem przewodnim życia członków WKC jest Krew Chrystusa, która jest wyrazem tajemnicy paschalnej.
(…)
Zrozumienie rzeczywistości duchowości Krwi
Chrystusa nie jest sprawą prostą, zawiera w sobie również pewną
tajemnicę, która otwiera się dla człowieka wierzącego, patrzącego na tę
rzeczywistość nie na sposób ludzki, ale duchowy. Mówienie o Krwi
Chrystusa zawiera w sobie pewną symboliczną rzeczywistość.
Jak można uzasadnić to, że nasza wspólnota, za
pośrednictwem św. Kaspra, przyjęła akurat ten symbol, symbol Krwi
Chrystusa, który skądinąd jest symbolem przemawiającym mocno i
konkretnie, nie tylko do wyobraźni człowieka.
Pierwszym uzasadnieniem jest sama treść Pisma św.,
zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu, gdzie bardzo często mówi się o krwi.
W Starym Testamencie wspomina się o krwi zwierząt składanych w ofierze (np. Kpł
6, 17-7, 6). W sposób szczególny wspominana jest krew baranka paschalnego,
która uratowała Izraelitów od zagłady przed aniołem śmierci, który przechodził
przez Egipt. Ta krew baranka paschalnego będzie później towarzyszyła ludowi
Izraelskiemu już na zawsze, podczas corocznych obchodów najważniejszego święta
żydowskiego, jakim było święto paschy.
Innym ważnym momentem, w którym jest mowa o krwi, jest
przymierze Izraela z Bogiem Jahwe u stóp góry Synaj. Krew zwierząt będzie też
później używana przez lud Boży do wielu ofiar składanych na cześć Boga, ofiar
przebłagalnych, całopalnych, dziękczynnych, biesiadnych, itp. Stąd wynika
zrozumienie ofiary Chrystusa na Golgocie, Jego Krew jest przelana na
odpuszczenie grzechów, pojednanie Boga z ludźmi i ustanowienie Nowego
Przymierza.
Innym uzasadnieniem i sposobem zrozumienia
rzeczywistości naszej duchowości jest mówienie o krwi na sposób obrazowy, (…).Tak
więc z jednej strony mówienie o duchowości Krwi Chrystusa jest mówieniem
teologicznym, a z drugiej strony symbolicznym, poetyckim.
Podejście od strony teologicznej pomaga nam we właściwym zrozumieniu
tej duchowej rzeczywistości, natomiast od strony symbolicznej pomaga nam to
lepiej zrozumieć sercem, naszym wnętrzem, co pomaga nam w lepszym przeżywaniu
tej duchowości paschalnej i głębszym zaangażowaniu się w nią.
Kiedy widzimy lub
wyobrażamy sobie przelanie krwi, to jest to dla nas coś strasznego, bo wiąże
się z cierpieniem, ze śmiercią, a z drugiej strony, jak głoszą różne hasła, krew
to życie, bo często ratuje życie drugiego człowieka.
Tak więc w tym
symbolu krwi jest zawarta istota ludzkiego życia, zarówno tego doczesnego, jak
i duchowego. Dlatego czytamy w Statutach Regionu Polskiego WKC, że członkowie będą uczyli się „dawać w życiu
własną krew razem z Krwią Chrystusa.
Mamy to czynić, aby w pełni wejść w tajemnicę paschalną, aby brać w niej
udział, aby w ten sposób nie tylko przechodzić ze śmierci do życia, ale również
razem z Chrystusem wielu innych prowadzić do życia w wolności dzieci Bożych. I
w tym znaczeniu możemy rozumieć te słowa z Generalnych Statutów WKC, że Zakorzenieni w woli Ojca i podtrzymywani
mocą Ducha Świętego, staramy się dopełnić „braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół”
(Kol 1,24). Naszym powołaniem jest dopełnić
„braki udręk Chrystusa”to znaczy poświęcić się dla dzieła zbawienia razem z
Chrystusem, ofiarując nasze życie i naszą krew, jako znak miłości do Boga i
człowieka.
4.
ŻycieSłowem Życia jako realizacja tajemnicy
paschalnej.
W tradycji naszej duchowości Krwi Chrystusa w Polsce
od początku było podkreślane, że szczególnym rodzajem realizacji tajemnicy
paschalnej w naszym życiu jest życie Słowem Życia. Jednakże na początku
dobrze byłoby przypomnieć, że takim uniwersalnym „Słowem Życia” dla
każdego członka WKC jest „Krew Chrystusa”. Pisał już o tym
ks. Winfried Wermter w swojej książce Bóg,
Wspólnota, Misja, s. 28.
Św. Kasperwybrał symbol Krwi
Chrystusa jako motyw przewodni dla Misjonarzy Krwi Chrystusa, co miało
również stanowić źródło ich siły apostolskiej w działalności misyjnej. W Regule Misjonarzy Krwi Chrystusa z czasów
św. Kaspra możemy znaleźć takie zdanie: Ponieważ
prowadzą bój pod sztandarami i w imię Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa
Chrystusa, niech nie będzie dla nich nic ważniejszego niż czcić Ją i Jej kult
wszędzie szerzyć.
W wielu swoich pismach i listach
rekolekcyjnych św. Kasper często cytował słowa z Pisma św. na temat Krwi
Chrystusa, aby powoływać się na słowo Boże, które mówi o tym istotnym symbolu,
który odtąd miał stanowić ów motyw przewodni życia i działania misjonarzy i
świeckich, którzy żyją paschalną duchowością Krwi Chrystusa.
W swoim Trzecim Liście Rekolekcyjnym, napisanym z okazji dorocznych
rekolekcji misjonarzy, św. Kasper pisze otym, że misjonarzy mogą dotykać takie
trudności, jak lenistwo, ospałość,
przygnębienie, a nawet pokusa znudzenia samym dobrem. I wobliczu
takich trudności św. Kasper radzi przypomnieć sobie o Krwi Chrystusa, aby
poprzez to doświadczyć pewnego przebudzenia duchowego oraz działania mocy Ducha
Świętego. Pisze on o tym w następujących słowach: Wystarczy jedno spojrzenie na Boską Krew, a Ona wstrząśnie nami, byśmy
działali z niespożytą gorliwością i prawdziwym duchem Bożym.
Ten sposób na kryzysy i trudności,
który św. Kasper zaleca swoim misjonarzom, może nam przypominać naszą metodę
życia Słowem Życia. Możemy więc powiedzieć, że Krew Chrystusa była dla
św. Kaspra i misjonarzy swoistym „Słowem Życia”, o którym mieli
myśleć i sobie przypominać, aby to dawało im siły w codziennych trudach i
zmaganiach duchowych i apostolskich.
Możemy przytoczyć jeszcze jedno
zdanie z Jedenastego Listu Rekolekcyjnego
św. Kaspra, które uzmysławia nam, że Krew Chrystusa miała być dla niego
samego i misjonarzy owym motywem przewodnim, którego porównaliśmy do naszej
metody życia Słowa Życia: Nabożeństwo
do Boskiej Krwi jest skutecznym środkiem do osiągnięcia gorliwości, by
urzeczywistnić to wszystko, co zostało tu przedstawione. Niech będzie ono
rozkoszą naszych serc.
Przejdźmy teraz do przypomnienia naszej metody życia Słowem
Życia i wykażmy, że jest ona swoistą realizacją przejścia przez tajemnicę
paschalną.
Statuty Regionu PolskiegoWKC (s. 22) mówią o wspólnym i
regularnym rozważaniu Słowa Bożego oraz praktyce życia Słowem Życia. To wybrane zdanie lub fragment z
Pisma św. staje się dla nas pewnym motywem przewodnim, którym staramy się żyć w
ciągu tygodnia. Pomaga nam ono w przeżywaniu różnych trudności życiowych,
zadań, które mamy do wykonania, wyzwań, przed którymi stajemy, itp.
Konkretnie dokonuje
się to w ten sposób, że przypominając sobie dane Słowo Życia w różnych sytuacjach dnia i trudnych
wyzwaniach, czy zadaniach do wykonania, jednoczymy się z Bogiem poprzez to Słowo, umieramy niejako dla siebie
samego, dla własnych słabości i przyjmujemy moc i siłę Ducha Świętego, który
jest obecny w tym Słowie i działa poprzez to Słowo w naszym życiu i w konkretnej sytuacji. W
konsekwencji, jako owoc życia Słowem Życia, doświadczamy konkretnej pomocy, wewnętrznego światła, siły
oraz duchowej radości, co jest pewnym doświadczeniem zmartwychwstania do nowego
życia i nowej sytuacji.
A więc ta metoda życia
Słowem
Życia wprowadza niejako
członków WKC w doświadczenie przeżywania tajemnicy paschalnej, czyli przejścia ze śmierci do
życia, z niewoli do wolności, z trudności do rozwiązania problemu, z ciemności
wewnętrznej do światła Ducha Świętego, z niemocy do większej siły i odwagi…
Sami, bez pomocy i
światła Ducha Świętego, nic nie bylibyśmy w stanie dokonać, ale mając w sercu
Słowo Boże i żyjąc nim, otrzymujemy więcej światła i sił, by podejmować właściwe
decyzje i postępować tak, jak Jezus postąpiłby w naszej sytuacji.
Warto byłoby też
zastanowić się, jak konkretnie uczyć się żyć Słowem Życia? Przede wszystkim każdy swój dzień trzeba
kształtować według Słowa Życia i przeżywać go z wiarą. Należy nie
tylko raz rozważyć dany fragment z Pisma św., ale w ciągu dnia myśleć o nim i
żyć nim. Może nam w tym pomóc napisanie tego Słowa Życiana kartce, którą można ustawić na
widocznym miejscu, by przypominała nam o nim. Różne momenty dnia,takie, jak poranna i wieczorna
modlitwa,czy droga do pracy lub nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, jak też rachunek
sumienia, mogą nam pomóc w przypomnieniu sobie Słowa Życia.
Przypominać je sobie
trzeba po to, aby żyć nim bardziej konsekwentnie i świadomie oraz wciąż na nowo
pozwalać prowadzić się Duchowi Świętemu ku większej dojrzałości i doskonałości. Słowem
Bożym można i trzeba żyć nie tylko w trudnych momentach naszego życia, ale
również i w tych radosnych, trzeba o nim pamiętać nieustannie, nawet w tych
drobnych i niepozornych momentach dnia codziennego.
Może obrazować to proste, ale
konkretne i klarowne doświadczenie pewnej dziewczynki, która uczestniczyła w
rekolekcjach dla rodzin w jednym z naszych Domów Misyjnych:
Kiedy pewnego
dnia na obiad podano krupnik, którego bardzo nie lubiłam, to w pierwszym momencie
nie chciałam go zjeść i zaczęłam grymasić przy stole. Jednak w pewnej chwili
przypomniało mi się „Słowo Życia”,
które mieliśmy, a które brzmiało: „Dla Ciebie Jezu i z Tobą Maryjo”. I wtedy
sobie pomyślałam, że jednak zjem ten krupnik dla Jezusa i razem z Maryją. I
kiedy to zrobiłam, to okazało się, że ten krupnik nie jest wcale taki zły i niesmaczny,
jak mi się zawsze wydawało. A owocem tego było to, że przekonałam się do tego
krupnika i rodzice byli ze mnie bardzo zadowoleni, że przestałam grymasić i zjadałam
spokojnie obiad.
A więc widać, że ta dziewczynka
miała swój problem, czyli nie lubiła
krupnika, który właśnie podano do stołu (i choć dla nas dorosłych wydaje się
nam dziecięcy i błahy, to jednak dla dziecka może to być rzeczywisty problem).
Następnie przypomniała sobie o Słowie Życia,
które dla dzieci brzmiało wtedy: Dla
Ciebie Jezu i z Tobą Maryjo. I to wydało konkretny owoc w postaci zjedzenia zupy (która nie była nawet taka niedobra)
i nie grymaszenia przy tym obiedzie.
Widzimy, że Słowo Życia może i
powinno „działać” w naszym życiu również w tych codziennych, prostych
sytuacjach, które mogą jednak stanowić dla nas pewne wyzwanie lub są niełatwe
do zrealizowania. Codziennie więc możemy doświadczać tej tajemnicy paschalnej, czyli razem z Chrystusem i z Jego pomocą
przezwyciężać słabości, zło, grzech, czy też doświadczać mocy i światła Ducha
Świętego w różnych trudnych sytuacjach życiowych, rodzinnych, zawodowych,
zdrowotnych, itp. Również takie sytuacje w naszym życiu, które nas denerwują,
albo bardzo kosztują, które są dla nas trudne, bo coś trzeba przecierpieć, albo
na coś czekać i przez to ćwiczyć się w cierpliwości – te momenty można i trzeba
przyjmować jako okazję do tego, aby myśleć o Słowie Życia i żyć nim. To
może nam nie tylko pomóc w poszczególnych wydarzeniach naszego życia, ale może
też przemieniać nasze myślenie, nasze działanie, całe nasze życie…
Tak więc w tej naszej metodzie życia
Słowem Życia chodzi o to, aby
nasze życie czynić coraz bardziej otwartym na wolę Boga, na wypełnienie Jego
planu względem każdego z nas. To nie przychodzi łatwo i automatycznie, potrzeba
na to czasu i pewnego ćwiczenia się w tej metodzie. Ale wiemy z doświadczenia,
że warto spróbować i warto doświadczyć tego działania Słowa, aby nieustannie przechodzić ze śmierci do życia, z ciemności
do światła, z niewoli do wolności.
To jest właśnie doświadczenie dawania w życiu własnej
krwi razem z Krwią Chrystusa i otwierania się z miłością swojego serca dla
krwawiącego Zbawiciela, mistycznie obecnego w trudnościach, cierpieniach, w
samotności oraz w niesprawiedliwości i ofiarowywanie się z Nim Ojcu
Przedwiecznemu dla zbawienia świata. (por. Statuty
Regionu Polskiego WKC, s. 21).
Ks. Daniel Mokwa CPPS
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz