niedziela, 15 lipca 2012

Odpust Krwi Chrystusa


                                             17.07.2011 Poznań  par. Bożego Ciała

Wstęp: „ Duchowość Drogocennej Krwi naszego Pana Jezusa Chrystusa(…)” jest drogą do świętości dla wszystkich. Por. K. Bufalo, 543. Duchowość (Ep. V, 1829, nr 1899, 266)

1. Pierwsze czytanie. Mojżesz „wtedy wziął Księgę przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: Wszystko co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni”.
-Rozlana krew łączy izraelitów z krwią wylaną na ołtarz, który symbolizuje Boga.
2. Drugie czytanie.
-„(…) bliscy przez krew Chrystusa. Tzn. zjednoczeni przez ofiarę Krzyża Jezusa. Jak sobie wyobrażam wspólnotę, rodzinę, małżeństwo, przyjaźń. Jeżeli tylko zewnętrznie i naskórkowo bez poświęcenia i ofiary to wszystko to jest bardzo mało warte. Prawdziwie bliscy stajemy się tylko przez Chrystusa, przez Jego Miłość aż do ofiary z życia, aż do krwi.
- Jezus stworzył Jednego Nowego człowieka. Zadał śmierć wrogości. Jezusowa ofiara zintegrowała człowieka. Grzech Pierworodny  wewnętrznie rozbił człowieka Przyjęcie Jezusa, Jego Łaski we Chrzcie św. daje szansę człowiekowi do prawdziwej integracji, do bycia sobą, do prawdziwej wolności i szczęścia, nie tylko do chwilowej przyjemności.
- Jezus nadaje min. sens cierpieniu, swojej ofierze Krzyża. Łączenie z Ojcem, zbawienie, zniszczenie wrogości, pojednanie z Bogiem.
3. Ewangelia.
„Ten Kielich to Nowe Przymierze we Krwi Mojej…”
- oddzielna konsekracja chleba i wina oznacza oddzielenie ciała od krwi, czyli śmierć Jezusa. Moment jego ofiary z Miłości do nas.
- Nowe Przymierze w Krwi Jezusa ozn. gwarancję Bożej Miłości do każdego człowieka, szczególnie poranionego przez życie. Człowiek dziś poszukuje miłości, często tam gdzie nie powinien! Pragnienie miłości jest czymś dobrym, natomiast miejsce, droga realizacji jej jest chybiona: można by podsumować tę drogę jednym słowem grzech. A tak się nie da. To prowadzi do uzależnień, do zniewolenia, do pomniejszenia człowieka jako obrazu Boga przez alkohol, narkotyki itp.

- kielich to symbol naszej duchowości (pokora)
a. pokora jako prawda
b. pokora jako służba
c. pokora jako ofiara (bezinteresowny dar).
            „Nabierajmy ducha coraz bardziej ucząc się doskonałości i nie ustawajmy w studiowaniu wielkiej księgi Krucyfiksu. Z tej księgi nauczymy się głębokiej pokory, niezwyciężonej cierpliwości i słodkiej, pracowitej miłości, aby wzywać dusze do umiłowania Jego. Módlmy się również sporo o odnowę czasów, tak konieczną. Starajmy się wszystkim ukazać, że służba Bogu jest słodką; a poprzez słowa i czyny wzbudźmy we wszystkich umiłowanie Świętego Krzyża. Wobec początkujących mierzmy ciężar w stosunku do sił ducha; odnawiając te wewnętrzne siły ducha pójdą naprzód. Tymczasem miejmy zawsze przed oczyma życie Jezusa Chrystusa. Niech to wszystko dodaje nam nawzajem zapału i pomaga nam na drodze do świętego raju. Proszę nie ustawać w modlitwie za mnie, składam pocałunek na rękach Księdza i zapewniam, że trwam  Jezusie Chrystusie qui dilexit nos et lavit nos in Sanguine Suo[1](…).”
K. Bufalo,295. Krucyfiks (Ep. III, 1825, nr 1203, 384).
Krzyż wg św. Kaspra to:
-mistyczne drzewo zdrowia
-źródło błogosławieństwa
- księga, z której wyczytać możemy miłość Boga Odkupiciela
- broń przeciw demonowi
-schody prowadzące do Raju.
 Por. K. Bufalo, 287. Święto (Ep. III, 1825, nr 1188, 368)




[1] Ap 1, 5: który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów.