Animator nr 20

                        Nasz                               Animator

            Wspólnota Krwi Chrystusa

                Podregion Swarzewski

 Dom Misyjny Świętego Józefa, Swarzewo

        ul. ks. Pronobisa 6a, 84–100 Puck                                             http://dommisyjnyswarzewo.blogspot.com/

                                                      tel. (58) 674 14 29

Marzec 2019 Nr. 20

Błogosławiona Krew Jezusowa.

Drodzy Animatorzy, Członkowie i Sympatycy WKC!

W dniach 01-03 marca br. odbyło się w naszym Domu Misyjnym w Swarzewie pierwsze w tym roku kalendarzowym Skupienie dla animatorów i sympatyków WKC. Wzięło w nim udział ponad 40 osób. Słowo Życia, które towarzyszyło nam w tych dniach brzmiało: Wyrzuć belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz (Łk 6,42b).

Natomiast temat Skupienia związany był z tematem formacyjnym przewidzianym na miesiąc marzec: Duch Święty w modlitwie. Modlitwą do Ducha Świętego, św. Katarzyny ze Sieny, naszej patronki WKC rozpoczęliśmy omawianie naszego tematu.

O Duchu Święty, przyjdź do mego serca. O Boże żywy, mocą swoją świętą pociągnij me serce ku sobie. Racz mi udzielić daru roztropnej miłości razem ze świętą bojaźnią. Zachowaj mnie od wszelkiej złej myśli. Niech miłość Twoja będzie mi żarem i światłem, ażeby każdy ciężar stał mi się lekkim ciężarem. Święty mój Ojcze i słodki mój Panie! Wspomóż mnie w każdej Twej służbie. Daj mi miłość Twoją. Amen.

Oprócz konferencji liturgia słowa pomagała nam zwrócić uwagę na aktualne problemy współczesnego świata, jak np. kwestię nierozerwalności małżeństwa, poruszanej przez Jezusa w Ewangelii na rozpoczęcie Skupienia.

Sobotnia liturgia z kolei zawierała inne słowa Jezusa będące idealnym wstępem do rozważań o Duchu Świętym w modlitwie: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego.

Zatem modlitwa do Ducha Świętego powinna nas stopniowo przemieniać, abyśmy stawali się coraz bardziej ufni i czyści jak dziecko. W sobotniej homilii powiedziałem m.in.:

„Dzisiejsza Ewangelia pokazuje też prostą drogę do zbawienia, a choć ona jest tak prosta, to niewielu chce iść tą drogą. Zwykle marzenia człowieka dotyczą uznania w oczach ludzi, pokazania swej osobyod najlepszej strony, a tu Jezus mówi: Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego. A jak dziecko przyjmuje świat? – Przede wszystkim z prostotą i w prawdzie o sobie i o innych ludziach. Dziecko jest ufne, przyjmuje wszystko, co mu mówią bliscy. Ufa rodzicom i jest im posłuszne. Oni zaś chronią je przed tym, co mogłoby trwale je uszkodzić. Dziecko skarcone, nie gniewa się długo, ale stara się więcej nie popełniać tego samego błędu. Ono ma oczy szeroko otwarte i uczy się też przez naśladowanie. Dlatego dla dziecka bardzo ważny jest przykład, który jako obraz z dzieciństwa zostaje w pamięci na całe życie. Np. św. papieżowi Janowi Pawłowi II jako dziecku zdarzało się budzić w nocy i wtedy zastawał swojego ojca modlącego się na kolanach. Potem, jak wiemy, papież wiele godzin potrafił spędzać na modlitwie niejednokrotnie leżąc krzyżem”.

Natomiast w niedzielnej Ewangelii (Łk 6,39-45) Jezus zadaje pytanie, na które powinien sobie odpowiedzieć każdy z nas: Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? – Myślę, że odpowiedź jest oczywista dla każdego z nas.

Niestety, jednak w naturze człowieka skażonego grzechem pierworodnym, jest coś takiego, co skłania go do oceniania innych, do dopatrywania się zła w postępowaniu innych. Czasem jest to ucieczka od własnych problemów, od własnej niedoskonałości. Niestety. Zwykle człowiek nie szuka winy w sobie. Nie szuka też w sobie przyczyny w trudnościach jakie go spotykają, ale zwykle szuka ich poza sobą, szuka w innych. Widząc zaś zło w otaczającym nas świecie, chciałby naprawiać innych, ale nawet nie przychodzi mu do głowy, że on też jest cząstką tego świata, więc ma też swój udział w tym, co się wokół dzieje. Jezus zaś mówi o tym w obrazowy sposób: Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Jak możesz mówić swemu bratu: Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku, gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka swego brata.

Niech te słowa Jezusa pobudzą nas do refleksji nad własnym postępowaniem i nad tym, co możemy jeszcze zrobić dobrego dla siebie i dla innych ludzi.

Wracając do głównego tematu naszego Skupienia, to w konferencji nawiązaliśmy także do modlitwy Maryi: Wielbi dusza moja Pana, przytaczając refleksję na jej temat ks. prof. Waldemara Chrostowskiego: 

„Weźmy np. Magnificat, modlitwę Maryi. To jest bardzo piękna modlitwa, przełożona na język poezji. Wielbi dusza moja sławę Pana mego, chwal Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego. Jest to piękny tekst, który staje się tekstem rozmowy z Bogiem. Są różne przeróbki tej modlitwy, po prostu utwory muzyczne. One potwierdzają, że to, co w spotkaniu z Bogiem jest najważniejsze dzieje się w naszym sercu. Zwróćmy uwagę, że najpierw jest to modlitwa uwielbienia.

Kiedy wraca żona, albo mąż, albo dzieci, syn czy córka, ojciec, czy matka, kiedy przychodzi ktoś najbliższy, z kim jesteśmy związani, to mówimy: Dobrze, że jesteś. Nie jest ważne co przyniosłeś, nie są ważne jakieś inne względy, po prostu dobrze, że jesteś. Otóż, jeżeli z kimś jesteśmy bardzo związani: Dobrze, że jesteś. Otóż i Bogu – to jest ta najpiękniejsza z modlitw – warto od czasu do czasu powiedzieć: Dobrze, że jesteś”.

NASZE TERMNY

06-10.03.2019 – Misje Parafialne w parafii pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Jodłownie (diec. gdańska)

16.03.2019 – Odpust Świętego Józefa w Swarzewie.

Program Odpustu. Adoracja Najświętszego Sakramentu – godz. 10.00. Msza św. odpustowa – godz. 12.00. Poczęstunek w Domu Misyjnym – godz. 13.30. Misterium i Konferencja – godz. 14.30

23.03.2019 – Skupienie WKC w parafii pw. św. Jerzego w Kętrzynie. Msza św. – godz. 14.00. Po mszy św. – Adoracja Najświętszego Sakramentu z modlitwą o uzdrowienie duszy i ciała. Następnie spotkanie w salce (diec. warmińska)

31.03-05.04.2019 – Rekolekcje Parafialne dla dzieci, młodzieży i dorosłych w parafii pw. św. Jakuba w Żmijewie (diec. toruńska)

06.04.2019 – Spotkanie diecezjalne WKCw parafii pw. św. Urszuli Ledóchowskiej w Gdańsku-Chełmie. Msza św. – godz. 13.00. Po mszy św. – Adoracja Najśw. Sakramentu z modlitwą o uzdrowienie duszy i ciała. Następnie spotkanie w salce

07.04-10.04.2019 – Rekolekcje Parafialne dla dzieci, młodzieży i dorosłych w parafii pw. św. Franciszka Ksawerego w Przywidzu (diec. gdańska)

12-14.04.2019 – Skupienie animatorów WKC w Domu Misyjnym w Swarzewie

ks. Andrzej Szymański, CPPS

Skupienie WKC

W dniach 1-3 marca w Domu Misyjnym w Swarzewie odbyło się skupienie dla animatorów, 

członków WKC  i sympatyków.

SKUPIENIE ANIMATORÓW PARAFIALNYCH I DIECEZJALNYCH WKC I WSZYSTKICH CHĘTNYCH

01.03-03.03.2019 – Dom Misyjny św. Józefa – Swarzewo

                                       

SŁOWO ŻYCIA:

Wyrzuć belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz(Łk 6,42b)

TEMAT SKUPIENIA:

DUCH ŚWIĘTY W MODLITWIE

PLAN DNIA

Piątek – 01.03

16.30 – Okazja do rozmów, sprawy organizacyjne

18.00 – Kolacja

19.00 – Msza święta

20.15 – Konferencja– Moc Ducha Świętegow Słowie Bożym

Sobota – 02.03

  8.00 – Modlitwa poranna – Liturgia Godzin – Jutrznia

  8.30 – Śniadanie

10.00 – Konferencja – Duch Święty w modlitwie

11.00 – Rozważanie Pisma Świętego –

TEMAT na MARZEC

3.7. DUCH ŚWIĘTY W MODLITWIE

Modlitwa jest dana.

Początek każdej modlitwy to podstawowe odkrycie naszej niezdolności modlenia się: Panie,naucz nas modlić się. Nie wiemy co czynić, aby modlić się jak należy i dlatego Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. I nieraz będziemy mogli powiedzieć jak Ezechiasz w swej chorobie zwracając się do Pana: "Cóż mam mówić? Wszak On mi powiedział i On to sprawił''. Sam Jezus również przeżył te chwile, w których bywamy ogołoceni, jakby bezsilni: "Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć?"/J 12, 27/. Modlitwa Ezechiasza zatem, jak i modlitwa wielu psalmów, kończy się uwielbieniem / por. Iz 38, 20/. Tak samo Jezus w chwili, gdy oznajmił: "Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć?'', odpowiada: "Ojcze, wsław Imię Twoje'' /J 12, 27-28 /.

To odkrycie uwielbienia w cierpieniu, w nieszczęściu nie może być niczym innym jak darem Pana. Bez Jego łaski nie możemy odkryć, że w chwili, gdy brak nam słów, słowo, które zostaje dane jest słowem uwielbienia.

Każde wkroczenie w modlitwę zaczyna się wołaniem, prośbą, aby Pan włożył w nasze serca, w nasze wargi modlitwę, która podoba się Jemu. Daje On nam wtedy Swoją modlitwę, która staje się uwielbieniem, ponieważ jesteśmy pewni, że zostaliśmy wysłuchani, gdyż jest to Jego modlitwa.'' Mamy w Bogu tę pewność, że jeżeli prosimy o coś zgodnie z Jego wolą, wysłuchuje nas i wiemy, że posiadamy to, o cośmy Go prosili'' /1 J 5, 14-15/.Wszyscy doświadczyliśmy tych modlitw, które zostały nam dane, jako już wysłuchane, tych prostych modlitw, które wychodziły nam z serca i które Pan spełnił.

Pan tworzy owoc warg: modlitwę, która jest dobrą nowiną o pokoju, uzdrowieniu, która jest dziękczynieniem, uwielbieniem.Nasza modlitwa jest darem Boga. Pochodzi spoza nas, z dalszej odległości niż my. Pochodzi ona z samych głębin serca Boga. Jest to modlitwa Ducha Świętego, który bada jednocześnie nasze serce i głębiny Boże, który wstawia się za nami odpowiadając na Boże zamysły. Ta modlitwa jest dana, czyli nie jest nasza, choćby wydawała się nasza. Jest to modlitwa Ducha Świętego w nas, która pozwala nam mówić: Abba.      

Przyjmować modlitwę.

Modlitwa jest darem Boga, lecz musi być przyjęta tzn. przeżywana w uważnym wsłuchiwaniu się i wyrażana przez naszą istotę. Nie powinniśmy biernie